onieśmielić - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że ktoś na pewien czas stracił śmiałość - pewność siebie w kontaktach z jakimiś osobami lub w określonych działaniach albo sytuacjach

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	speszyć zdeprymować
	antonimy:	ośmielić

	Marmury, ogromne lustra, kosztowne plusze i skóry [...], uroda kobiet, elegancja mężczyzn widoczna nawet u lokajów - onieśmieliły go. źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1996
	Chyba zeszczuplała, młodzieńcza figura ujmowała jej z dziesięć lat. To Jerzego jeszcze bardziej onieśmieliło. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003
	A jakie są prawdziwe Chiny? Na pewno mogą onieśmielić, nie tylko liczebnością populacji, ale przede wszystkim głębią myśli, kultury, tradycji. źródło: NKJP: Liliana Zubińska: Najgłębsza tajemnica tajemnicy, Akant, 2010-02
	[...] gabinet, zgodnie z przewidywaniami, był realizacją taktyki negocjacyjnej inwestora z Connecticut - „onieśmielić przepychem i pozbawić woli oporu każdego, kto pojawi się w środku”. źródło: NKJP: Mirosław Tomaszewski: UGI, 2006
	Perełka, onieśmielony widokiem dziewczyny, zauważył nieśmiało: - Czy jej nie wolno być głodną? źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	onieśmieliłem +(e)m onieśmielił	onieśmieliłam +(e)m onieśmieliła	onieśmieliłom +(e)m onieśmieliło	onieśmieliliśmy +(e)śmy onieśmielili	onieśmieliłyśmy +(e)śmy onieśmieliły
2 os.	onieśmieliłeś +(e)ś onieśmielił	onieśmieliłaś +(e)ś onieśmieliła	onieśmieliłoś +(e)ś onieśmieliło	onieśmieliliście +(e)ście onieśmielili	onieśmieliłyście +(e)ście onieśmieliły
3 os.	onieśmielił	onieśmieliła	onieśmieliło	onieśmielili	onieśmieliły

bezosobnik: onieśmielono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		onieśmielmy
2 os.	onieśmiel	onieśmielcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	onieśmieliłbym bym onieśmielił	onieśmieliłabym bym onieśmieliła	onieśmieliłobym bym onieśmieliło	onieśmielilibyśmy byśmy onieśmielili	onieśmieliłybyśmy byśmy onieśmieliły
2 os.	onieśmieliłbyś byś onieśmielił	onieśmieliłabyś byś onieśmieliła	onieśmieliłobyś byś onieśmieliło	onieśmielilibyście byście onieśmielili	onieśmieliłybyście byście onieśmieliły
3 os.	onieśmieliłby by onieśmielił	onieśmieliłaby by onieśmieliła	onieśmieliłoby by onieśmieliło	onieśmieliliby by onieśmielili	onieśmieliłyby by onieśmieliły

bezosobnik: onieśmielono by

bezokolicznik: onieśmielić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: onieśmieliwszy

gerundium: onieśmielenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: onieśmielony

odpowiednik aspektowy: onieśmielać

+

onieśmielić

+

KOGO + (CZYM)

Zob. śmiały