intonować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zaczynać śpiewać, dając sygnał do tego, aby wszyscy zgromadzeni w tym samym miejscu również zaczęli śpiewać tę samą pieśń

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność artystyczna człowieka

muzyka

intonować hymn, kolędę, litanię, modlitwę, pieśń, psalm, śpiew; Międzynarodówkę, Warszawiankę

	Kapłan intonuje pieśń, którą natychmiast podchwytują inni. źródło: KWSJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997
	Cały czas Tadek trzymał mikrofon i komentował, uprzedzał wydarzenia, intonował modlitwy czy śpiewy. źródło: KWSJP: Jarosław Józef Szczepański: Górnik polski, 2005
	Zakończeniem nabożeństw wielkotygodniowych jest rezurekcja. Dawniej, według ogólnie przyjętego obyczaju, podczas odprawiania jej strzelano w stolicy z armat, w chwili gdy ksiądz intonował wesołe „Alleluja”. źródło: KWSJP: Jolanta Flach: Noc Błogosławiona, Tygodnik Podhalański, 1996, nr 14-15
	„Jeszcze Polska nie zginęła” - intonuje [...]. Sala zrywa się na nogi. Hymn brzmi donośnie. źródło: KWSJP: Waldemar Kuczyński: Burza nad Wisłą: dziennik 1980-1981, 1981

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	intonowałem +(e)m intonował	intonowałam +(e)m intonowała	intonowałom +(e)m intonowało	intonowaliśmy +(e)śmy intonowali	intonowałyśmy +(e)śmy intonowały
2 os.	intonowałeś +(e)ś intonował	intonowałaś +(e)ś intonowała	intonowałoś +(e)ś intonowało	intonowaliście +(e)ście intonowali	intonowałyście +(e)ście intonowały
3 os.	intonował	intonowała	intonowało	intonowali	intonowały

bezosobnik: intonowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę intonował będę intonować	będę intonowała będę intonować	będę intonowało będę intonować	będziemy intonowali będziemy intonować	będziemy intonowały będziemy intonować
2 os.	będziesz intonował będziesz intonować	będziesz intonowała będziesz intonować	będziesz intonowało będziesz intonować	będziecie intonowali będziecie intonować	będziecie intonowały będziecie intonować
3 os.	będzie intonował będzie intonować	będzie intonowała będzie intonować	będzie intonowało będzie intonować	będą intonowali będą intonować	będą intonowały będą intonować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		intonujmy
2 os.	intonuj	intonujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	intonowałbym bym intonował	intonowałabym bym intonowała	intonowałobym bym intonowało	intonowalibyśmy byśmy intonowali	intonowałybyśmy byśmy intonowały
2 os.	intonowałbyś byś intonował	intonowałabyś byś intonowała	intonowałobyś byś intonowało	intonowalibyście byście intonowali	intonowałybyście byście intonowały
3 os.	intonowałby by intonował	intonowałaby by intonowała	intonowałoby by intonowało	intonowaliby by intonowali	intonowałyby by intonowały

bezosobnik: intonowano by

bezokolicznik: intonować

imiesłów przysłówkowy współczesny: intonując

gerundium: intonowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: intonujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: intonowany

odpowiednik aspektowy: zaintonować

Rz_osobowy	+	intonować	+	CO
Rz_osobowy	+	intonować	+	MOWA WPROST

łac. intonāre 'grzmieć, krzyczeć'