przeciwstawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

usiłować równoważyć siłę czegoś lub jej przeciwdziałać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

	Polacy mogli jednak przeciwstawić Niemcom większą siłę. źródło: KWSJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła: Niemcy w okresie hitlerowskim, 1963
	Swoją chłopską orientację przeciwstawił moim inteligenckim zachceniem i rojeniom. źródło: KWSJP: Władysław Ogrodziński: Ulica zwana Bystrą, 1985
	Garstka śmiałków mogła przeciwstawić przewadze liczebnej i ogniowej przeciwnika tylko niezwykłą sprawność i brawurę. źródło: KWSJP: Andrzej Zwaniecki: Trendy film - październik '98, prasa, 1998
	Opadł na krzesło z uczuciem bezsilności. Co przeciwstawić tej ogromnej fali oszczerczej propagandy, której ofiarą padł jego syn? źródło: KWSJP: Marian Turwid: Dwie strony drogi, 1983
	Wiem też, jak trudno racjonalne argumenty przeciwstawić hasłom obiecującym powszechny dobrobyt, równość i sprawiedliwość. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 26.06.19

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeciwstawiłem +(e)m przeciwstawił	przeciwstawiłam +(e)m przeciwstawiła	przeciwstawiłom +(e)m przeciwstawiło	przeciwstawiliśmy +(e)śmy przeciwstawili	przeciwstawiłyśmy +(e)śmy przeciwstawiły
2 os.	przeciwstawiłeś +(e)ś przeciwstawił	przeciwstawiłaś +(e)ś przeciwstawiła	przeciwstawiłoś +(e)ś przeciwstawiło	przeciwstawiliście +(e)ście przeciwstawili	przeciwstawiłyście +(e)ście przeciwstawiły
3 os.	przeciwstawił	przeciwstawiła	przeciwstawiło	przeciwstawili	przeciwstawiły

bezosobnik: przeciwstawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przeciwstawmy
2 os.	przeciwstaw	przeciwstawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeciwstawiłbym bym przeciwstawił	przeciwstawiłabym bym przeciwstawiła	przeciwstawiłobym bym przeciwstawiło	przeciwstawilibyśmy byśmy przeciwstawili	przeciwstawiłybyśmy byśmy przeciwstawiły
2 os.	przeciwstawiłbyś byś przeciwstawił	przeciwstawiłabyś byś przeciwstawiła	przeciwstawiłobyś byś przeciwstawiło	przeciwstawilibyście byście przeciwstawili	przeciwstawiłybyście byście przeciwstawiły
3 os.	przeciwstawiłby by przeciwstawił	przeciwstawiłaby by przeciwstawiła	przeciwstawiłoby by przeciwstawiło	przeciwstawiliby by przeciwstawili	przeciwstawiłyby by przeciwstawiły

bezosobnik: przeciwstawiono by

bezokolicznik: przeciwstawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przeciwstawiwszy

gerundium: przeciwstawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przeciwstawiony

odpowiednik aspektowy: przeciwstawiać

+

przeciwstawić

+

KOMU/CZEMU + KOGO/CO

przeciw + stawić; prawdopodobnie kalka różnych obcych wyrazów w zależności od znaczenia (Bańk); zob. przeciw, stawić się