Jak korzystać ze słownika?

trwoga

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. stan psychiczny

  • Definicja

    1.

    książk.  silny strach wywołany realnym, wyobrażonym lub przewidywanym niebezpieczeństwem
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • Połączenia
    • paniczna, straszliwa, straszna, śmiertelna, wielka; zabobonna; egzystencjalna trwoga
    • trwoga ludzi
    • trwoga o (swych) najbliższych, o syna, o (swoją) ukochaną; o jutro, o los, o przyszłość
    • trwoga przed karą, przed śmiercią, przed złem
    • trwoga i nadzieja, trwoga i niepewność, trwoga i rozpacz; ból i trwoga, litość i trwoga, rozpacz i trwoga, smutek i trwoga, zdumienie i trwoga
    • dreszcz, okrzyk; chwile trwogi
    • pełen, pełny trwogi
    • trwoga ogarnia, zdjęła kogoś
    • czuć, odczuwać; budzić, wzbudzić/wzbudzać trwogę
    • napawać, napełniać, przejmować; ogarnięty, gnany trwogą
    • krzyczeć, wrzasnąć; drżeć z trwogi
    • wrzasnąć; patrzeć, spojrzeć; myśleć, pomyśleć z trwogą
    • żyć w trwodze
  • Cytaty

    Mistrz Ludwik i ja pozostaliśmy sami wśród tłumu ogarniętego rozpaczą i trwogą, to znów miotanego złudnymi nadziejami, że przecież koleje bitwy obrócą się na naszą korzyść.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

    Rodzinny zjazd jest zawsze okazją do wspomnień, zwłaszcza o tych wydarzeniach, które u dzieci budziły wielką trwogę.

    źródło: NKJP: (kis): Uśmiech przez sto lat, Dziennik Polski, 2005-10-11

    Napastnicy pogryźli bezbronną sarnę, nasycili się krwią i pobiegli dalej na swe krwiożercze łowy. Dwuletni koziołek musiał umierać w straszliwych męczarniach. U sarny to widać po oczach zastygłych w śmiertelnej trwodze.

    źródło: NKJP: (HSZ): Umierała w męczarniach, Gazeta Krakowska, 2003-03-03

    Obudziła się trwoga o los pozostałych w mieście. [...] Żar szalejącego pożaru dochodził aż tutaj, ostry powiew wiatru, który się zerwał, przynosił ku nim razem z hukiem ognia i krzykiem ludzi snopy iskier oraz szeleszczący deszcz żużlu.

    źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949

    Madeja nagle zdjęła trwoga przed karą piekielną, większa niż chęć zdobycia okupu.

    źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. trwoga
    		 trwogi
    D. trwogi
    		 trwóg
    C. trwodze
    		 trwogom
    B. trwogę
    		 trwogi
    N. trwogą
    		 trwogami
    Ms. trwodze
    		 trwogach
    W. trwogo
    		 trwogi

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Składnia
    bez ograniczeń + trwoga +
    o KOGO/CO
    bez ograniczeń + trwoga +
    przed KIM/CZYM
  • Pochodzenie

    płn. psł. *trъvoga : *trьvoga 'znoszenie czegoś, cierpienie z jakiegoś powodu, stan niepokoju'; 'hałaśliwe zamieszanie, niepokój; przerażenie, obawa'

    Najprawdopodobniej rzeczownik z przyr. -oga od psł. *trъvati ‘trwać; znosić, cierpieć’.
    Por. trwać.