korzyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. okazywać pokorę i swoją niższość wobec kogoś lub czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

grzesznik, lud korzy się
korzyć się przed cesarzem, przed Bogiem, przed królem, przed księciem, przed majestatem, przed ojcem, przed czyjąś potęgą, przed zwycięzcą; przed żywiołem

Publiusz zabawiał dalej lud rzymski, a Mucja klęczała w swoim pokoju i ukrywszy twarz w dłoniach, korzyła się przed Bogiem chrześcijan.

źródło: KWSJP: Teodor Jeske-Choiński: Gasnące słońce, 1958

Anatol nie przyznaje więc dyktatorowi racji, korzy się przed jego siłą.

źródło: KWSJP: Jan Błoński: Wszystkie sztuki Sławomira Mrożka, 1995

Od wielu lat spowiadam tysiące korzących się grzeszników.

źródło: KWSJP: Stanisław Rembek: Ballada o wzgardliwym wisielcu, 1977

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	korzyłem się +(e)m się korzył	korzyłam się +(e)m się korzyła	korzyłom się +(e)m się korzyło	korzyliśmy się +(e)śmy się korzyli	korzyłyśmy się +(e)śmy się korzyły
2 os.	korzyłeś się +(e)ś się korzył	korzyłaś się +(e)ś się korzyła	korzyłoś się +(e)ś się korzyło	korzyliście się +(e)ście się korzyli	korzyłyście się +(e)ście się korzyły
3 os.	korzył się	korzyła się	korzyło się	korzyli się	korzyły się

bezosobnik: korzono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się korzył będę się korzyć	będę się korzyła będę się korzyć	będę się korzyło będę się korzyć	będziemy się korzyli będziemy się korzyć	będziemy się korzyły będziemy się korzyć
2 os.	będziesz się korzył będziesz się korzyć	będziesz się korzyła będziesz się korzyć	będziesz się korzyło będziesz się korzyć	będziecie się korzyli będziecie się korzyć	będziecie się korzyły będziecie się korzyć
3 os.	będzie się korzył będzie się korzyć	będzie się korzyła będzie się korzyć	będzie się korzyło będzie się korzyć	będą się korzyli będą się korzyć	będą się korzyły będą się korzyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		korzmy się rzadziej kórzmy się
2 os.	korz się rzadziej kórz się	korzcie się rzadziej kórzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	korzyłbym się bym się korzył	korzyłabym się bym się korzyła	korzyłobym się bym się korzyło	korzylibyśmy się byśmy się korzyli	korzyłybyśmy się byśmy się korzyły
2 os.	korzyłbyś się byś się korzył	korzyłabyś się byś się korzyła	korzyłobyś się byś się korzyło	korzylibyście się byście się korzyli	korzyłybyście się byście się korzyły
3 os.	korzyłby się by się korzył	korzyłaby się by się korzyła	korzyłoby się by się korzyło	korzyliby się by się korzyli	korzyłyby się by się korzyły

bezosobnik: korzono by się

bezokolicznik: korzyć się

imiesłów przysłówkowy współczesny: korząc się

gerundium: korzenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: korzący się

odpowiednik aspektowy: ukorzyć się

Rz_osobowy

+

korzyć się

+

(przed KIM/CZYM)

Zob. korzyć