nastąpić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wejść na coś, stawiając na tym stopę

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

Omal nie nastąpił na wystający z mchu kawał żelastwa.

źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Tego lata w Burbelkowie, 2000

Krzyknęła przeraźliwie, jakby nastąpiła na węża.

źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1996

Chciał po cichu wyjść z łóżka, ale bosą stopą nastąpił na coś twardego i kłującego.

źródło: NKJP: Paulina Grych: Numer zerowy, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nastąpiłem +(e)m nastąpił	nastąpiłam +(e)m nastąpiła	nastąpiłom +(e)m nastąpiło	nastąpiliśmy +(e)śmy nastąpili	nastąpiłyśmy +(e)śmy nastąpiły
2 os.	nastąpiłeś +(e)ś nastąpił	nastąpiłaś +(e)ś nastąpiła	nastąpiłoś +(e)ś nastąpiło	nastąpiliście +(e)ście nastąpili	nastąpiłyście +(e)ście nastąpiły
3 os.	nastąpił	nastąpiła	nastąpiło	nastąpili	nastąpiły

bezosobnik: nastąpiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nastąpmy
2 os.	nastąp	nastąpcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nastąpiłbym bym nastąpił	nastąpiłabym bym nastąpiła	nastąpiłobym bym nastąpiło	nastąpilibyśmy byśmy nastąpili	nastąpiłybyśmy byśmy nastąpiły
2 os.	nastąpiłbyś byś nastąpił	nastąpiłabyś byś nastąpiła	nastąpiłobyś byś nastąpiło	nastąpilibyście byście nastąpili	nastąpiłybyście byście nastąpiły
3 os.	nastąpiłby by nastąpił	nastąpiłaby by nastąpiła	nastąpiłoby by nastąpiło	nastąpiliby by nastąpili	nastąpiłyby by nastąpiły

bezosobnik: nastąpiono by

bezokolicznik: nastąpić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nastąpiwszy

gerundium: nastąpienie

rodzaj gramatyczny: dk

Rz_osobowy

+

nastąpić

+

na CO

Czasownik z prefiksem na- od psł. *stǫpiti 'postawić nogę, zrobić krok, stąpnąć'; zob. stąpać