splatać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

łączyć ze sobą, tworząc spójną całość

ATEMATYCZNY

	antonimy:	rozplatać
	hiperonimy:	łączyć

	Strategia dla Torunia splata ze sobą różne priorytety. źródło: KWSJP: Andrzej Dembowski: Strategia rozwoju Torunia, Gazeta Miejska nr 112, 2002
	Jedna pani docent z wyszukaną biegłością splatała tyrady zdań całkowicie niezrozumiałych bez słownika wyrazów obcych, inny pan przez dwa semestry odpowiadał na pytanie: „Kim jest człowiek?”, jeszcze inny rozstrzygał dylemat: „Czy pedagogika to nauka, czy też nie?” źródło: KWSJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000
	Również osadnictwo na terenach okupowanych splata politykę z archeologią. źródło: NKJP: Roman Frister: Krecia robota, Polityka, 2008-09-27
	Przy pomocy instalacji świetlnych i dźwiękowych stare wnętrza ożyły, splatając przeszłość z teraźniejszością. źródło: NKJP: Zamek ożył, Dziennik Polski, 2001-06-18
	Ale to splatanie dyskursu krytycznoliterackiego z filozoficznym, politycznym, ideologicznym nie tłumaczy się także tym, że literatura traktowana jest jako sui generis przekaźnik czy ogniskowa wszelkiej możliwej problematyki, jako czynnik pozwalający na wejrzenie we wszelkie sfery zjawisk, bo dostępne są one literaturze. źródło: KWSJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	splatałem +(e)m splatał	splatałam +(e)m splatała	splatałom +(e)m splatało	splataliśmy +(e)śmy splatali	splatałyśmy +(e)śmy splatały
2 os.	splatałeś +(e)ś splatał	splatałaś +(e)ś splatała	splatałoś +(e)ś splatało	splataliście +(e)ście splatali	splatałyście +(e)ście splatały
3 os.	splatał	splatała	splatało	splatali	splatały

bezosobnik: splatano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę splatał będę splatać	będę splatała będę splatać	będę splatało będę splatać	będziemy splatali będziemy splatać	będziemy splatały będziemy splatać
2 os.	będziesz splatał będziesz splatać	będziesz splatała będziesz splatać	będziesz splatało będziesz splatać	będziecie splatali będziecie splatać	będziecie splatały będziecie splatać
3 os.	będzie splatał będzie splatać	będzie splatała będzie splatać	będzie splatało będzie splatać	będą splatali będą splatać	będą splatały będą splatać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		splatajmy
2 os.	splataj	splatajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	splatałbym bym splatał	splatałabym bym splatała	splatałobym bym splatało	splatalibyśmy byśmy splatali	splatałybyśmy byśmy splatały
2 os.	splatałbyś byś splatał	splatałabyś byś splatała	splatałobyś byś splatało	splatalibyście byście splatali	splatałybyście byście splatały
3 os.	splatałby by splatał	splatałaby by splatała	splatałoby by splatało	splataliby by splatali	splatałyby by splatały

bezosobnik: splatano by

bezokolicznik: splatać

imiesłów przysłówkowy współczesny: splatając

gerundium: splatanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: splatający

imiesłów przymiotnikowy bierny: splatany

odpowiednik aspektowy: spleść

+

splatać

+

CO + (z CZYM)

psł. *plětati

Zwykle w czasownikach przedrostkowych (np. s-platać, wy-platać, za-platać); zob. pleść