-
1.a
cecha kogoś, kto nie waha się przy podejmowaniu decyzji, nie zmienia jej i bezwzględnie żąda podporządkowania się swoim wymaganiom -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
sprzeczne: niezdecydowanie I
hiperonimy: pewność
-
- ogromna, wielka; bezwzględna; męska stanowczość
- stanowczość rządu, władz
- stanowczość w działaniach, w egzekwowaniu czegoś, w realizacji czegoś
- stanowczość i determinacja, stanowczość i konsekwencja, stanowczość i odwaga, stanowczość i zdecydowanie
- brak, niedostatek stanowczości
- okazywać, wykazać; podziwiać stanowczość
- oświadczyć coś, podkreślić coś, potępiać coś, powiedzieć coś, stwierdzić/stwierdzać coś, zapewnić z (całą) stanowczością
-
[...] pracownicy Foreign Office wykazali tyle stanowczości, że przeprowadzili swoje koncepcje w całości.
źródło: NKJP: Andrzej Maciej Brzeziński (red.): Z polityki zagranicznej Wielkiej Brytanii w I połowie XX wieku: studia i szkice, 2002
Anglicy cały czas pertraktowali z Hitlerem, nie rezygnując z opcji pokojowej, ale też wykazując wielką stanowczość.
źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
Toskaniego zdziwiła stanowczość i zdecydowanie Kaśki. Nie wiedział, co się kryje za tym.
źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999
Nie możemy twierdzić z całą stanowczością, że Filistyni należeli do wielkiej rodziny plemion greckich.
źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. stanowczość
stanowczości
D. stanowczości
stanowczości
C. stanowczości
stanowczościom
B. stanowczość
stanowczości
N. stanowczością
stanowczościami
Ms. stanowczości
stanowczościach
W. stanowczości
stanowczości
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Rzeczownik abstrakcyjny z przyrostkiem -ość od stanowczy.
Zob. stanowić