ewidencja - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

spis zawierający informacje na temat osób, posiadanych przez nie dóbr oraz zdarzeń i spraw, które ich dotyczą

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

hiperonimy:

spis

aktualna, bieżąca, pełna, szczegółowa, rzetelna; gminna, imienna ewidencja
ewidencja w formie elektronicznej, książkowej
ewidencja i archiwum, ewidencja i dokumentacja, ewidencja i statystyka, ewidencja i wykaz
aktualizacja ewidencji
wpis do ewidencji; odpis, wyciąg, wypis z ewidencji
prowadzić, sporządzić/sporządzać, stworzyć, tworzyć; aktualizować, uporządkować, uzupełnić; kserować; fałszować ewidencję
wpisać/wpisywać, wprowadzić/wprowadzać, zgłosić do ewidencji; wynikać; skreślić/skreślać, wykreślić, wyłączyć, zniknąć z ewidencji
wpisać/wpisywać w ewidencję
odnotować, ujmować, umieścić, uwzględnić/uwzględniać, zapisać, zarejestrować; figurować, pozostawać w ewidencji

	Okazuje się, że rolnicy nie będą musieli płacić za wypisy z ewidencji gruntów, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia wniosku. źródło: NKJP: (DSF): Szkolenia rozpoczęte, Dziennik Polski, 2003-10-22
	– Gmina sporządzi ewidencję. Będziemy chodzić od posesji do posesji i spisywać. źródło: NKJP: (ma.w): W pietrowicach spiszą wszystkie psy, Nowiny Raciborskie, 2008-11-18
	W chwili obecnej ustalono, iż 56 żołnierzy z tych list odnotowano w ewidencji bankowej jako osoby, które odebrały świadectwa udziałowe. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 28.03.1996
	Biuro meldunkowe może - z urzędu lub na wniosek właściciela lokalu - wykreślić z ewidencji każdego, kto przebywa dłużej niż pół roku poza miejscem stałego zameldowania. źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Bezdomny nie istnieje, Gazeta Wyborcza, 1993-10-26
	Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. źródło: NKJP: Dz.U. z 2004r. Nr 54, poz. 535

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

+

ewidencja

+

KOGO/CZEGO

niem. austr. Evidenz 'spis, rejestr'

z łac. ēvidentia 'widoczność, oczywistość'