prostować - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

poprawiać to, co jest błędne w czyjejś wypowiedzi, mówiąc lub pisząc, jak jest naprawdę

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

hiperonimy:

korygować

prostować błędy, bzdury, głupoty, kłamstwa, nieścisłości, omyłki, plotki, pomyłki, przeinaczenia, przekłamania, skrzywienia; informacje, obraz czegoś, jakąś sprawę, czyjeś słowa, stwierdzenia, jakiś tekst, czyjąś wypowiedź
prostować natychmiast, wielokrotnie
chcieć, musieć, próbować, starać się, usiłować, nie mieć zamiaru/nie zamierzać prostować czegoś; trzeba prostować
prostować i uzupełniać; demaskować i prostować, odpowiadać i prostować, polemizować i prostować, poprawiać się i prostować, protestować i prostować, przepraszać i prostować, wyjaśniać i prostować

	Mam drugie pytanie: czy w sytuacji fałszywych alarmów o domniemanej inwazji organy państwowe mają obowiązek prostowania tych informacji na łamach prasy czy też nie? źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 25.10.1996
	Projekt ustawy, bardzo krótki, zwięzły, nie niesie żadnych zagrożeń, a wręcz przeciwnie, poprzez swoje uregulowania wyjaśnia i prostuje wiele obiegowych opinii na temat denominacji. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 11.06.1994
	Ale jednak na jedną informację błędną przypada gazetom z dziesięć poprawnych. A te błędne – są prostowane. źródło: NKJP: W.Giełżyński: Asia się dokształca, Tygodnik Ciechanowski, 2005-07-04
	- Może to będzie trzeciego października - mówię [...]. - Raczej nie. Myślę, że to będzie sierpień albo wrzesień - prostuje Aga. źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007
	Nie przejął się jej irytacją i nawet nie prostował, że nie miał brata, tylko starszą siostrę. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	prostowałem +(e)m prostował	prostowałam +(e)m prostowała	prostowałom +(e)m prostowało	prostowaliśmy +(e)śmy prostowali	prostowałyśmy +(e)śmy prostowały
2 os.	prostowałeś +(e)ś prostował	prostowałaś +(e)ś prostowała	prostowałoś +(e)ś prostowało	prostowaliście +(e)ście prostowali	prostowałyście +(e)ście prostowały
3 os.	prostował	prostowała	prostowało	prostowali	prostowały

bezosobnik: prostowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę prostował będę prostować	będę prostowała będę prostować	będę prostowało będę prostować	będziemy prostowali będziemy prostować	będziemy prostowały będziemy prostować
2 os.	będziesz prostował będziesz prostować	będziesz prostowała będziesz prostować	będziesz prostowało będziesz prostować	będziecie prostowali będziecie prostować	będziecie prostowały będziecie prostować
3 os.	będzie prostował będzie prostować	będzie prostowała będzie prostować	będzie prostowało będzie prostować	będą prostowali będą prostować	będą prostowały będą prostować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		prostujmy
2 os.	prostuj	prostujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	prostowałbym bym prostował	prostowałabym bym prostowała	prostowałobym bym prostowało	prostowalibyśmy byśmy prostowali	prostowałybyśmy byśmy prostowały
2 os.	prostowałbyś byś prostował	prostowałabyś byś prostowała	prostowałobyś byś prostowało	prostowalibyście byście prostowali	prostowałybyście byście prostowały
3 os.	prostowałby by prostował	prostowałaby by prostowała	prostowałoby by prostowało	prostowaliby by prostowali	prostowałyby by prostowały

bezosobnik: prostowano by

bezokolicznik: prostować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

prostując

gerundium: prostowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: prostujący

odpowiedniki aspektowe: wyprostować , sprostować

Zob. prosty I