odwrót

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. cywilny

  • 1.

    opuszczenie jakiegoś miejsca
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

    • droga odwrotu
    • rozpocząć; blokować, odciąć odwrót
  • Drzwi uchyliły się i do pokoju zajrzała ładna, ale lalkowata blondynka w białym fartuchu, z torbą w ręku. - Przepraszam, chyba się pomyliłam - bąknęła przestraszona. - Ależ skąd znowu - Skwarski wysunął się błyskawicznie na korytarz, blokując sprytnie odwrót blondynce i jej dwu koleżankom, obładowanym fryzjersko-kosmetycznym sprzętem.

    źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978

    - Sewentin dolars! - obniżył tymczasem cenę Arab. Gdy zszedł do szesnastu, a erekcja młodszego nie ustępowała, Lewicki zarządził odwrót - zaczęli zbierać manele, zwijali ręczniki i karimaty. Młodszy Arab ustawił się tak, żeby podziwiać wypięty tyłek Izaury.

    źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009

    Złapała go za rękę, nie bacząc na nic, ale się wywinął do tyłu i sprawdzał rozbieganymi oczami, czy korzenie drzewa nie zamykają mu odwrotu. Ucieknie!

    źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1990

    Cena na metce i tak nakazywała odwrót. - W biodrach są w sam raz - wycedziła Karolina. - Tylko, niestety, na siedzeniu się tak jakoś dziwnie marszczą, fałdują.

    źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. odwrót
    odwroty
    D. odwrotu
    odwrotów
    C. odwrotowi
    odwrotom
    B. odwrót
    odwroty
    N. odwrotem
    odwrotami
    Ms. odwrocie
    odwrotach
    W. odwrocie
    odwroty

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego odwrócić; zob. wrócić