obdarzyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. talentem

  • 4.

    sprawić, że ktoś ma określoną cechę
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    prawdy i wartości życiowe

  • antonimy:  pozbawić
    • Bóg, los obdarzył; natura obdarzyła
    • obdarzyć jakimś talentem, pięknym głosem
  • Nie lubił ludzi, których los obdarzył szczególnym powodzeniem, bo on sam nie reprezentował cech supermęskich.

    źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Zły Tyrmand, 1992

    Bozia obdarzyła go niesamowitą siłą, fantastycznymi warunkami fizycznymi.

    źródło: NKJP: (R.Mus.): Chłopiec w ciele mężczyzny, Trybuna Śląska, 2004-06-19

    Był przekonany, że los obdarzył go wybitnym głosem oraz talentem aktorskim.

    źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008

    Była pewna siebie i urody, a do tego obdarzona błyskotliwą inteligencją i sporą dawką wiedzy. Do życia podchodziła na wielkim luzie.

    źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć... , 2001

    Jedna z tych osób pełna polotu, obdarzona poczuciem humoru, była karcona przez tę drugą.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: piołun, 1993

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. obdarzę
    obdarzymy
    2 os. obdarzysz
    obdarzycie
    3 os. obdarzy
    obdarzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. obdarzyłem
    +(e)m obdarzył
    obdarzyłam
    +(e)m obdarzyła
    obdarzyłom
    +(e)m obdarzyło
    obdarzyliśmy
    +(e)śmy obdarzyli
    obdarzyłyśmy
    +(e)śmy obdarzyły
    2 os. obdarzyłeś
    +(e)ś obdarzył
    obdarzyłaś
    +(e)ś obdarzyła
    obdarzyłoś
    +(e)ś obdarzyło
    obdarzyliście
    +(e)ście obdarzyli
    obdarzyłyście
    +(e)ście obdarzyły
    3 os. obdarzył
    obdarzyła
    obdarzyło
    obdarzyli
    obdarzyły

    bezosobnik: obdarzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. obdarzmy
    2 os. obdarz
    obdarzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. obdarzyłbym
    bym obdarzył
    obdarzyłabym
    bym obdarzyła
    obdarzyłobym
    bym obdarzyło
    obdarzylibyśmy
    byśmy obdarzyli
    obdarzyłybyśmy
    byśmy obdarzyły
    2 os. obdarzyłbyś
    byś obdarzył
    obdarzyłabyś
    byś obdarzyła
    obdarzyłobyś
    byś obdarzyło
    obdarzylibyście
    byście obdarzyli
    obdarzyłybyście
    byście obdarzyły
    3 os. obdarzyłby
    by obdarzył
    obdarzyłaby
    by obdarzyła
    obdarzyłoby
    by obdarzyło
    obdarzyliby
    by obdarzyli
    obdarzyłyby
    by obdarzyły

    bezosobnik: obdarzono by

    bezokolicznik: obdarzyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: obdarzywszy

    gerundium: obdarzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: obdarzony

    odpowiednik aspektowy: obdarzać

  • bez ograniczeń + obdarzyć +
    KOGO + CZYM
  • Zob. darzyć