nastręczać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przest. pojawiać się niespodziewanie w zasięgu

ATEMATYCZNY

Nie żyje jednak w celibacie i gdy nastręcza mu się okazja do zadania się z płcią przeciwną, to nie ucieka, tylko się zadaje.

źródło: NKJP: Paweł Stachnik: Tylko do przodu, Dziennik Polski, 2008-02-28

Pokusa nastręczała się zbyt wielka, ażeby nie skorzystać z dogodnej sposobności.

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1969

[...] Na każdej stronie nastręczają się tu ogromnie ciekawe tematy dyskusji.

źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nastręczałem się +(e)m się nastręczał	nastręczałam się +(e)m się nastręczała	nastręczałom się +(e)m się nastręczało	nastręczaliśmy się +(e)śmy się nastręczali	nastręczałyśmy się +(e)śmy się nastręczały
2 os.	nastręczałeś się +(e)ś się nastręczał	nastręczałaś się +(e)ś się nastręczała	nastręczałoś się +(e)ś się nastręczało	nastręczaliście się +(e)ście się nastręczali	nastręczałyście się +(e)ście się nastręczały
3 os.	nastręczał się	nastręczała się	nastręczało się	nastręczali się	nastręczały się

bezosobnik: nastręczano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się nastręczał będę się nastręczać	będę się nastręczała będę się nastręczać	będę się nastręczało będę się nastręczać	będziemy się nastręczali będziemy się nastręczać	będziemy się nastręczały będziemy się nastręczać
2 os.	będziesz się nastręczał będziesz się nastręczać	będziesz się nastręczała będziesz się nastręczać	będziesz się nastręczało będziesz się nastręczać	będziecie się nastręczali będziecie się nastręczać	będziecie się nastręczały będziecie się nastręczać
3 os.	będzie się nastręczał będzie się nastręczać	będzie się nastręczała będzie się nastręczać	będzie się nastręczało będzie się nastręczać	będą się nastręczali będą się nastręczać	będą się nastręczały będą się nastręczać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nastręczajmy się
2 os.	nastręczaj się	nastręczajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nastręczałbym się bym się nastręczał	nastręczałabym się bym się nastręczała	nastręczałobym się bym się nastręczało	nastręczalibyśmy się byśmy się nastręczali	nastręczałybyśmy się byśmy się nastręczały
2 os.	nastręczałbyś się byś się nastręczał	nastręczałabyś się byś się nastręczała	nastręczałobyś się byś się nastręczało	nastręczalibyście się byście się nastręczali	nastręczałybyście się byście się nastręczały
3 os.	nastręczałby się by się nastręczał	nastręczałaby się by się nastręczała	nastręczałoby się by się nastręczało	nastręczaliby się by się nastręczali	nastręczałyby się by się nastręczały

bezosobnik: nastręczano by się

bezokolicznik: nastręczać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: nastręczając się

gerundium: nastręczanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: nastręczający się

odpowiednik aspektowy: nastręczyć się

+

nastręczać się

+

(KOMU)

Zob. stręczyć