kosztować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

mieć określoną wartość pieniężną

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

chleb, cukier, piwo, szynka; kilogram czegoś; film, książka, obraz, płyta; bilet, karnet; pojazd, samochód; maszyna, sprzęt, urządzenie; benzyna, energia, gaz, paliwo, ropa, węgiel, woda; inwestycja, zakup czegoś; nocleg, pokój; podróż, wyjazd; budowa, remont; adaptacja czegoś, modernizacja czegoś, naprawa czegoś, przebudowa czegoś, wymiana czegoś; utrzymanie; operacja; reforma; organizacja czegoś, realizacja czegoś; godzina pracy, praca, usługa kosztuje; akcje; leki, tabletki kosztują
kosztować fortunę, grosze, krocie, majątek, miliardy, miliony, równowartość czegoś, sporo pieniędzy, złotówkę, ileś złotych; mieszkańców, obywateli, podatników, społeczeństwo, właścicieli; gminę, miasto, państwo, powiat, starostwo; rząd, samorządy, władze; Polskę; budżet, kasę, skarb państwa; firmę, szpital, zakład
kosztować na bazarze, na giełdzie, na granicy, na stacji, na targowiskach
kosztować w aptece, w sklepie; w Niemczech, w Polsce, w USA...; w hurcie, w skupie; w promocji; w granicach iluś złotych
kosztować drogo, dużo, niemało, słono, wiele; mało, tanio; przeciętnie ileś złotych, średnio ileś złotych; dziennie, miesięcznie, rocznie
utworzenie czegoś, wybudowanie czegoś; wynajęcie czegoś kosztuje

	Pałac kosztował [...] Rosjan grube pieniądze, bo za wszystko, naturalnie, sami płacili. źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997
	Utrzymanie takiej zawodowej drużyny kosztuje fortunę. Niezła ekipa kosztuje ok. 25 milionów franków francuskich rocznie. źródło: NKJP: Radosław Leniarski, Olgierd Kwiatkowski: Tour de France, Dodatek do Gazety Wyborczej, 1998-07-10
	Przewidywano, że lornetka taka w futerale w warunkach produkcji seryjnej winna kosztować około 100 zł, gdy lornetka pryzmatyczna w tym czasie kosztowała 285 zł. źródło: NKJP: Piotr Matejuk: Wojskowe przyrządy optyczne w II Rzeczypospolitej, 1997
	Dużo kosztuje nas także utrzymanie administracji - ok. 1,1 mln zł. źródło: NKJP: Roman Nadaj: Przejąłem miasto z dużymi problemami, Tygodnik Ciechanowski, 2007-03-11

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kosztowałem +(e)m kosztował	kosztowałam +(e)m kosztowała	kosztowałom +(e)m kosztowało	kosztowaliśmy +(e)śmy kosztowali	kosztowałyśmy +(e)śmy kosztowały
2 os.	kosztowałeś +(e)ś kosztował	kosztowałaś +(e)ś kosztowała	kosztowałoś +(e)ś kosztowało	kosztowaliście +(e)ście kosztowali	kosztowałyście +(e)ście kosztowały
3 os.	kosztował	kosztowała	kosztowało	kosztowali	kosztowały

bezosobnik: kosztowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę kosztował będę kosztować	będę kosztowała będę kosztować	będę kosztowało będę kosztować	będziemy kosztowali będziemy kosztować	będziemy kosztowały będziemy kosztować
2 os.	będziesz kosztował będziesz kosztować	będziesz kosztowała będziesz kosztować	będziesz kosztowało będziesz kosztować	będziecie kosztowali będziecie kosztować	będziecie kosztowały będziecie kosztować
3 os.	będzie kosztował będzie kosztować	będzie kosztowała będzie kosztować	będzie kosztowało będzie kosztować	będą kosztowali będą kosztować	będą kosztowały będą kosztować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kosztujmy
2 os.	kosztuj	kosztujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kosztowałbym bym kosztował	kosztowałabym bym kosztowała	kosztowałobym bym kosztowało	kosztowalibyśmy byśmy kosztowali	kosztowałybyśmy byśmy kosztowały
2 os.	kosztowałbyś byś kosztował	kosztowałabyś byś kosztowała	kosztowałobyś byś kosztowało	kosztowalibyście byście kosztowali	kosztowałybyście byście kosztowały
3 os.	kosztowałby by kosztował	kosztowałaby by kosztowała	kosztowałoby by kosztowało	kosztowaliby by kosztowali	kosztowałyby by kosztowały

bezosobnik: kosztowano by

bezokolicznik: kosztować

imiesłów przysłówkowy współczesny: kosztując

gerundium: kosztowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kosztujący

Rz_nieosobowy	+	kosztować	+	(KOGO/CO) + ILEŚ
Rz_nieosobowy	+	kosztować	+	(KOGO/CO) + CO

śr.-w.-niem. kosten 'robić wydatki; być wartym, kosztować'