ukłonić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pochylić się przed kimś lub zdjąć nakrycie głowy na powitanie, pożegnanie lub dla okazania szacunku

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

ukłonić się publiczności, widowni, znajomemu
ukłonić się do ziemi
ukłonić się w milczeniu
ukłonić się z atencją, z kurtuazją, z powagą, z szacunkiem, z uszanowaniem, z wdziękiem
ukłonić się ceremonialnie, elegancko, grzecznie, lekko, niedbale, nisko, pokornie, szarmancko, sztywno, uniżenie, uprzejmie, w pas
ukłonić się i podać rękę, ukłonić się i uśmiechnąć, ukłonić się i przedstawić; wstać i ukłonić się

	Fryderyk podszedł do Hildy, ukłonił się, pocałował ją w rękę. źródło: KWSJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
	Poprzedniego razu, kiedy spacerowali Alejami Ujazdowskimi, Ewie ukłonił się brunet, na którego wtenczas czekała w kawiarni. źródło: KWSJP: Aleksander Minkowski: Czterdziestu na górze, 1961
	Starszy pan, słysząc, że mówimy po polsku, spytał nas: - Polonia, Polaki? - Tak - odpowiedzieliśmy. Wtedy on, bijąc brawo, wykrzyknął entuzjastycznie: - Brawo Polonia! Brawo! i pięknie się nam ukłonił. źródło: KWSJP: Anna Stachnik: Romania '99, Tygodnik Podhalański, 1999
	Telewizyjny konferansjer ukłonił się przed stojącym obok starszym panem. źródło: KWSJP: Marek Miller: Pierwszy milion..., 1999

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukłoniłem się +(e)m się ukłonił	ukłoniłam się +(e)m się ukłoniła	ukłoniłom się +(e)m się ukłoniło	ukłoniliśmy się +(e)śmy się ukłonili	ukłoniłyśmy się +(e)śmy się ukłoniły
2 os.	ukłoniłeś się +(e)ś się ukłonił	ukłoniłaś się +(e)ś się ukłoniła	ukłoniłoś się +(e)ś się ukłoniło	ukłoniliście się +(e)ście się ukłonili	ukłoniłyście się +(e)ście się ukłoniły
3 os.	ukłonił się	ukłoniła się	ukłoniło się	ukłonili się	ukłoniły się

bezosobnik: ukłoniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ukłońmy się
2 os.	ukłoń się	ukłońcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ukłoniłbym się bym się ukłonił	ukłoniłabym się bym się ukłoniła	ukłoniłobym się bym się ukłoniło	ukłonilibyśmy się byśmy się ukłonili	ukłoniłybyśmy się byśmy się ukłoniły
2 os.	ukłoniłbyś się byś się ukłonił	ukłoniłabyś się byś się ukłoniła	ukłoniłobyś się byś się ukłoniło	ukłonilibyście się byście się ukłonili	ukłoniłybyście się byście się ukłoniły
3 os.	ukłoniłby się by się ukłonił	ukłoniłaby się by się ukłoniła	ukłoniłoby się by się ukłoniło	ukłoniliby się by się ukłonili	ukłoniłyby się by się ukłoniły

bezosobnik: ukłoniono by się

bezokolicznik: ukłonić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ukłoniwszy się

gerundium: ukłonienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: kłaniać się

Rz_osobowy	+	ukłonić się	+	KOMU
Rz_osobowy	+	ukłonić się	+	przed KIM

Zob. kłonić