emitować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wprowadzać w obieg

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

bank, spółka emituje
emitować akcje, bony pieniężne, certyfikaty inwestycyjne, listy zastawne, obligacje, papiery wartościowe, pieniądze; znaczki
emitować i sprzedawać; emitowany lub gwarantowany, emitowany lub wystawiany

	Niektóre banki emitują papiery wartościowe, np. obligacje - roczne, dwuletnie lub wieloletnie o stałym lub zmiennym oprocentowaniu. źródło: NKJP: ABC ekonomii dla cudzoziemców. Podręcznik dwupoziomowy, 2001
	W przededniu wojny secesyjnej (1861-65) w USA istniało 1600 banków i, co gorsza, każdy z nich emitował pieniądze. źródło: NKJP: Świat na zielono, Dziennik Polski, 1999-12-31
	Bywało dawniej, że Poczta emitowała znaczki bez konkretnego nominału, z oznaczeniem „A” i „B”, które, niezależnie od podwyżek, nadal można było wykorzystać zgodnie z ich umowną wartością. źródło: NKJP: Tomasz Ciesielski: Nierzetelna Poczta?, Gazeta Wyborcza, 1995-02-13
	Sprzedawszy bony skarbowe, NBP wyzbył się papierów wartościowych, które przynosiły mu dochody z oprocentowania. Emitując bony pieniężne, sam musiał płacić wysokie odsetki. źródło: NKJP: Bogusław Pietrzak, Zbigniew Polański (red.): System finansowy w Polsce, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	emitowałem +(e)m emitował	emitowałam +(e)m emitowała	emitowałom +(e)m emitowało	emitowaliśmy +(e)śmy emitowali	emitowałyśmy +(e)śmy emitowały
2 os.	emitowałeś +(e)ś emitował	emitowałaś +(e)ś emitowała	emitowałoś +(e)ś emitowało	emitowaliście +(e)ście emitowali	emitowałyście +(e)ście emitowały
3 os.	emitował	emitowała	emitowało	emitowali	emitowały

bezosobnik: emitowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę emitował będę emitować	będę emitowała będę emitować	będę emitowało będę emitować	będziemy emitowali będziemy emitować	będziemy emitowały będziemy emitować
2 os.	będziesz emitował będziesz emitować	będziesz emitowała będziesz emitować	będziesz emitowało będziesz emitować	będziecie emitowali będziecie emitować	będziecie emitowały będziecie emitować
3 os.	będzie emitował będzie emitować	będzie emitowała będzie emitować	będzie emitowało będzie emitować	będą emitowali będą emitować	będą emitowały będą emitować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		emitujmy
2 os.	emituj	emitujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	emitowałbym bym emitował	emitowałabym bym emitowała	emitowałobym bym emitowało	emitowalibyśmy byśmy emitowali	emitowałybyśmy byśmy emitowały
2 os.	emitowałbyś byś emitował	emitowałabyś byś emitowała	emitowałobyś byś emitowało	emitowalibyście byście emitowali	emitowałybyście byście emitowały
3 os.	emitowałby by emitował	emitowałaby by emitowała	emitowałoby by emitowało	emitowaliby by emitowali	emitowałyby by emitowały

bezosobnik: emitowano by

bezokolicznik: emitować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

emitując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

emitowawszy

gerundium: emitowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: emitujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: emitowany

odpowiednik aspektowy: wyemitować

+

emitować

+

CO

niem. emittieren

z łac. ēmittō 'wysyłać'