Jak korzystać ze słownika?

pożyczyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. wziąć coś

  • Definicja

    2.

    wziąć coś od kogoś na pewien czas i pod warunkiem zwrotu przed upływem określonego terminu
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Finanse

    czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

  • Połączenia
    • rząd pożyczył; firma pożyczyła
    • pożyczyć długopis, ołówek; książkę, płytę, telefon; auto, kajak, rower, samochód; sprzęt; forsę, kapitał, kwotę, pieniądze, sumę, środki
    • pożyczyć od brata, od kolegi, od koleżanki, od kumpla, od matki, od ojca, od przyjaciół, od rodziców, od rodziny, od sąsiadki, od sąsiadów, od szwagra; od banku
    • pożyczyć w banku
    • pożyczyć z banku, z budżetu, z kasy
    • pożyczyć za granicą
    • pożyczyć łatwo
    • musieć, zamierzać pożyczyć
    • pożyczyć i oddać
  • Cytaty

    Nie jestem pewien nawet, czy mieliśmy w domu aparat. Ale na jedne wakacje rodzice musieli jakiś pożyczyć, bo powstała cała seria zdjęć z Hansem w roli naczelnej atrakcji.

    źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

    [...] jako jeden z niewielu uczniów miał na nogach buty. Zapobiegliwa matka pożyczyła je od sąsiadów na wieść o przyjeździe fotografa do szkoły.

    źródło: NKJP: Marcin Wojciechowski: Pomarańczowy majdan, 2006

    Kasy chorych muszą oddać 800 milionów złotych, które pożyczyły z budżetu państwa [...].

    źródło: NKJP: (DSF): Debet zdrowia, Dziennik Polski, 1999-04-07

    Zainwestować trzeba pół miliarda, resztę więc Petrochemia pożyczy w bankach krajowych i zagranicznych.

    źródło: NKJP: Agnieszka Wróblewska: Nafta szuka właściciela, Gazeta Wyborcza, 1996-04-04

    Chciał pożyczyć pieniądze na powrót, ale urzędnicy nie dali mu ani grosza.

    źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. pożyczę
    		 pożyczymy
    2 os. pożyczysz
    		 pożyczycie
    3 os. pożyczy
    		 pożyczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. pożyczyłem
    +(e)m pożyczył
    		 pożyczyłam
    +(e)m pożyczyła
    		 pożyczyłom
    +(e)m pożyczyło
    		 pożyczyliśmy
    +(e)śmy pożyczyli
    		 pożyczyłyśmy
    +(e)śmy pożyczyły
    2 os. pożyczyłeś
    +(e)ś pożyczył
    		 pożyczyłaś
    +(e)ś pożyczyła
    		 pożyczyłoś
    +(e)ś pożyczyło
    		 pożyczyliście
    +(e)ście pożyczyli
    		 pożyczyłyście
    +(e)ście pożyczyły
    3 os. pożyczył
    		 pożyczyła
    		 pożyczyło
    		 pożyczyli
    		 pożyczyły

    bezosobnik: pożyczono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. pożyczmy
    2 os. pożycz
    		 pożyczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. pożyczyłbym
    bym pożyczył
    		 pożyczyłabym
    bym pożyczyła
    		 pożyczyłobym
    bym pożyczyło
    		 pożyczylibyśmy
    byśmy pożyczyli
    		 pożyczyłybyśmy
    byśmy pożyczyły
    2 os. pożyczyłbyś
    byś pożyczył
    		 pożyczyłabyś
    byś pożyczyła
    		 pożyczyłobyś
    byś pożyczyło
    		 pożyczylibyście
    byście pożyczyli
    		 pożyczyłybyście
    byście pożyczyły
    3 os. pożyczyłby
    by pożyczył
    		 pożyczyłaby
    by pożyczyła
    		 pożyczyłoby
    by pożyczyło
    		 pożyczyliby
    by pożyczyli
    		 pożyczyłyby
    by pożyczyły

    bezosobnik: pożyczono by

    bezokolicznik: pożyczyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: pożyczywszy

    gerundium: pożyczenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: pożyczony

    odpowiednik aspektowy: pożyczać

  • Składnia
    bez ograniczeń + pożyczyć +
    CO + (od KOGO) + (na CO)
    bez ograniczeń + pożyczyć +
    CO + (GDZIE) + (na CO)
    bez ograniczeń + pożyczyć +
    CO + (SKĄD) + (na CO)
  • Pochodzenie

    psł. *požitъčiti 'dać komuś coś do używania, przekazać do korzystania'

    Postać prasłowiańska jest czasownikiem odrzeczownikowym od *požitъkъ 'używanie czegoś, użytek, użyteczność, zysk, korzyść'; od podstawowego *požitъčiti wtórnie utworzona bezprzedrostkowa postać *žitъčiti, wskutek odrzucenia rzekomego przedrostka po-, w rzeczywistości należącego do podstawy czasownika; zob. życzyć, pożytek