klientela - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

ogół klientów sklepu lub instytucji

[klijentela]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Biznes

handel i usługi

amerykańska, międzynarodowa; bogata, zamożna; arystokratyczna, drobnomieszczańska, ekskluzywna, elitarna; polityczna, wyborcza; dziecięca, młodzieżowa, studencka; żeńska klientela; klientela adwokacka, czytelnicza, hotelowa
klientela adwokatów, akuszerki, akwizytorów, chirurgów plastycznych; banku, baru, cukierni, czytelni, gabinetów odnowy biologicznej, hipermarketu, firmy, księgarni, (ośrodków) pomocy społecznej, sklepów muzycznych, supermarketów, szkół, szpitali, wydawnictw, zajazdu
klientela z ambasad, z prowincji
klientela z dziećmi; z portfelami, z roleksami
klientela i obsługa, klientela i personel
gust, poglądy; część, grupa, odsetek, większość klienteli
walka o klientelę
naganiać, namierzyć, napędzić/napędzać, przyciągnąć/przyciągać, zdobyć/zdobywać, zwabić, zwiększyć; odebrać/odbierać, odstraszyć, stracić, tracić; tworzyć klientelę
trafiać do klienteli
dbać, walczyć, zabiegać, zadbać o klientelę
komuś zależy na klienteli

	[...] cała klientela barów mlecznych kwalifikuje się do tego, żeby korzystać z wsparcia o charakterze socjalnym. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 06.01.1999
	- Bielizna z Białki przeznaczona jest dla zamożnej klienteli: kosztuje średnio sto złotych. źródło: NKJP: Staniki na fali, Dziennik Polski, 2003-03-21
	W rezultacie większość billboardów przyciąga klientelę przekreśloną ceną [...]. źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Żubr z pianką na pysku, Polityka, 2004-05-15
	[...] interesy i poglądy klienteli wyborczej obu partii są od siebie odległe. źródło: NKJP: Janos Kis: Szanse wody z ogniem, Gazeta Wyborcza, 1994-09-17

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

+

klientela

+

(CZEGO)

fr. clientele

niem. Klientel