pokutować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

w religii katolickiej: cierpieć w czyśćcu za grzechy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

wyznania: zasady i prawdy wiary

	Zauważyła też, że ostatnio rzadziej się martwi, sił jakby przybyło. Co wieczór odmawia z sąsiadkami różaniec w swoim ogródku: za zdrowie rodziny, za dusze w czyśćcu pokutujące, za nawrócenie grzeszników. źródło: NKJP: Iza Bednarz: Dobre miejsce na cud, Gazeta Wyborcza, 1995-08-25
	Chrześcijanom, co prawda, obronę przed duszami pokutującymi dawała wiara, lecz i tak stosowali oni zabiegi, które miały zmarłym uniemożliwić wyrządzanie szkód żywym. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2004
	Tę śmierć przeżywamy tu wszyscy, bez wyjątku, ale jako ksiądz katolicki ufam, że dzieci znalazły już spokój w niebie, matka zaś - mam chrześcijańską nadzieję, że również będzie zbawiona - pokutuje w czyśćcu. źródło: NKJP: Marek Berowski: Nie nam oceniać Boskie wyroki, Dziennik Polski -- Kraj, 1999-08-21
	Uczciwszy triumf tych wiernych, którzy już weszli do nieba, Kościół wspomina wszystkich, którzy w czyśćcu pokutują za swoje grzechy. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokutowałem +(e)m pokutował	pokutowałam +(e)m pokutowała	pokutowałom +(e)m pokutowało	pokutowaliśmy +(e)śmy pokutowali	pokutowałyśmy +(e)śmy pokutowały
2 os.	pokutowałeś +(e)ś pokutował	pokutowałaś +(e)ś pokutowała	pokutowałoś +(e)ś pokutowało	pokutowaliście +(e)ście pokutowali	pokutowałyście +(e)ście pokutowały
3 os.	pokutował	pokutowała	pokutowało	pokutowali	pokutowały

bezosobnik: pokutowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę pokutował będę pokutować	będę pokutowała będę pokutować	będę pokutowało będę pokutować	będziemy pokutowali będziemy pokutować	będziemy pokutowały będziemy pokutować
2 os.	będziesz pokutował będziesz pokutować	będziesz pokutowała będziesz pokutować	będziesz pokutowało będziesz pokutować	będziecie pokutowali będziecie pokutować	będziecie pokutowały będziecie pokutować
3 os.	będzie pokutował będzie pokutować	będzie pokutowała będzie pokutować	będzie pokutowało będzie pokutować	będą pokutowali będą pokutować	będą pokutowały będą pokutować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pokutujmy
2 os.	pokutuj	pokutujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokutowałbym bym pokutował	pokutowałabym bym pokutowała	pokutowałobym bym pokutowało	pokutowalibyśmy byśmy pokutowali	pokutowałybyśmy byśmy pokutowały
2 os.	pokutowałbyś byś pokutował	pokutowałabyś byś pokutowała	pokutowałobyś byś pokutowało	pokutowalibyście byście pokutowali	pokutowałybyście byście pokutowały
3 os.	pokutowałby by pokutował	pokutowałaby by pokutowała	pokutowałoby by pokutowało	pokutowaliby by pokutowali	pokutowałyby by pokutowały

bezosobnik: pokutowano by

bezokolicznik: pokutować

imiesłów przysłówkowy współczesny: pokutując

gerundium: pokutowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: pokutujący

Rz osobowy

+

pokutować

+

(za COŚ)

Zob. pokuta