przemilczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

celowo nie powiedzieć o czymś istotnym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

zamilczeć
zmilczeć

	Pochwalono się sukcesami, dyskretnie przemilczano porażki. źródło: KWSJP: (aza): 100 dni powiatu tatrzańskiego - budujemy fundamenty, Tygodnik Podhalański, 1999, nr 16
	Lepiej będzie, jeżeli zamiast zmyślać - uwypuklisz lub przemilczysz pewne fakty. źródło: NKJP: None: Tylko dla wścibskich, Cosmopolitan, 1999, nr 9
	Nie znosiła okłamywać mamy [...]. Co innego coś czasem przemilczeć, ale tak kłamać w żywe oczy... źródło: KWSJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
	Skoro mówimy o budżecie, nie mogę przemilczeć, że coraz gorzej opłacanej policji wciąż przybywa nowych zadań. źródło: KWSJP: Anna Satel: Policja może jeszcze więcej, Życie Warszawy, 2002, nr 23
	Nie zostało między nimi już nic niedopowiedzianego, przemilczanego. źródło: KWSJP: Maria Józefacka: To co najpiękniejsze, 1977

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemilczałem +(e)m przemilczał	przemilczałam +(e)m przemilczała	przemilczałom +(e)m przemilczało	przemilczeliśmy +(e)śmy przemilczeli	przemilczałyśmy +(e)śmy przemilczały
2 os.	przemilczałeś +(e)ś przemilczał	przemilczałaś +(e)ś przemilczała	przemilczałoś +(e)ś przemilczało	przemilczeliście +(e)ście przemilczeli	przemilczałyście +(e)ście przemilczały
3 os.	przemilczał	przemilczała	przemilczało	przemilczeli	przemilczały

bezosobnik: przemilczano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przemilczmy
2 os.	przemilcz	przemilczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemilczałbym bym przemilczał	przemilczałabym bym przemilczała	przemilczałobym bym przemilczało	przemilczelibyśmy byśmy przemilczeli	przemilczałybyśmy byśmy przemilczały
2 os.	przemilczałbyś byś przemilczał	przemilczałabyś byś przemilczała	przemilczałobyś byś przemilczało	przemilczelibyście byście przemilczeli	przemilczałybyście byście przemilczały
3 os.	przemilczałby by przemilczał	przemilczałaby by przemilczała	przemilczałoby by przemilczało	przemilczeliby by przemilczeli	przemilczałyby by przemilczały

bezosobnik: przemilczano by

bezokolicznik: przemilczeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przemilczawszy

gerundium: przemilczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przemilczany

odpowiednik aspektowy: przemilczać

Rz_osobowy	+	przemilczeć	+	CO
Rz_osobowy	+	przemilczeć	+	że ZDANIE

Zob. milczeć