Jak korzystać ze słownika?

wymrzeć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. o gatunku

  • Definicja

    1.

    książk.  przestać istnieć w wyniku dużej liczby śmierci w jednym czasie lub w wyniku śmierci jedna po drugiej
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    śmierć


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  wyginąć
    hiperonimy:  wygasnąć
  • Połączenia
    • gatunek wymarł; rodzina wymarła; pokolenie wymarło; dinozaury, mamuty wymarły
    • wymrzeć z głodu
    • wymrzeć bezpotomnie
    • całkiem, całkowicie, zupełnie wymrzeć
  • Cytaty

    Osobiście jestem przekonany, że w Rosji nastąpią wielkie zmiany, gdy wymrze pokolenie drugiej wojny światowej, gdy do steru dojdą ludzie urodzeni w drugiej połowie bieżącego stulecia.

    źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997

    [...] jeśli za rok tubylcy wystrzelają resztę hipopotamów, to kiedy skończą im się zapasy suszonego mięsa, wszyscy wymrą z głodu.

    źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

    Kiedy w 1738 roku wymarła na ospę połowa narodu Czirokezów, Francuzi natychmiast oskarżyli swoich rywali o celowe działania w szerzeniu epidemii.

    źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994

    Wielu badaczy uważa, iż dinozaury wymarły, ponieważ nie potrafiły się przystosować do zmian w środowisku planety, spowodowanych ochłodzeniem się klimatu pod koniec kredy.

    źródło: NKJP: (SN): Zapadły się pod ziemię, Dziennik Zachodni, 2001-02-08
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wymrę
    		 wymrzemy
    2 os. wymrzesz
    		 wymrzecie
    3 os. wymrze
    		 wymrą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wymarłem
    +(e)m wymarł
    		 wymarłam
    +(e)m wymarła
    		 wymarłom
    +(e)m wymarło
    		 wymarliśmy
    +(e)śmy wymarli
    		 wymarłyśmy
    +(e)śmy wymarły
    2 os. wymarłeś
    +(e)ś wymarł
    		 wymarłaś
    +(e)ś wymarła
    		 wymarłoś
    +(e)ś wymarło
    		 wymarliście
    +(e)ście wymarli
    		 wymarłyście
    +(e)ście wymarły
    3 os. wymarł
    		 wymarła
    		 wymarło
    		 wymarli
    		 wymarły

    bezosobnik: wymarto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wymrzyjmy
    2 os. wymrzyj
    		 wymrzyjcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wymarłbym
    bym wymarł
    		 wymarłabym
    bym wymarła
    		 wymarłobym
    bym wymarło
    		 wymarlibyśmy
    byśmy wymarli
    		 wymarłybyśmy
    byśmy wymarły
    2 os. wymarłbyś
    byś wymarł
    		 wymarłabyś
    byś wymarła
    		 wymarłobyś
    byś wymarło
    		 wymarlibyście
    byście wymarli
    		 wymarłybyście
    byście wymarły
    3 os. wymarłby
    by wymarł
    		 wymarłaby
    by wymarła
    		 wymarłoby
    by wymarło
    		 wymarliby
    by wymarli
    		 wymarłyby
    by wymarły

    bezosobnik: wymarto by

    bezokolicznik: wymrzeć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wymarłszy

    gerundium: wymarcie

    odpowiednik aspektowy: wymierać

  • Pochodzenie

    Zob. mrzeć