grzebać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. dokładnie przeszukiwać coś

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	synonimy:	gmerać przetrząsać
	hiperonimy:	przeszukiwać

grzebać na półkach
grzebać po kieszeniach; po śmietnikach
grzebać w aktach, w dokumentach, w książkach, w słowniku; w bagażach, w kieszeni, w koszu, w papierach, w portfelu, w czyichś rzeczach, w stercie, w stosie czegoś, w szafie, w szpargałach, w szufladzie, w śmieciach, w torebce; w Internecie; w pamięci, w czyimś życiorysie, w przeszłości; we wspomnieniach; w nosie
nerwowo grzebać

	Rzucił mi spojrzenie i otworzył lodówkę. [...] Martin nachylił się i zaczął grzebać na półkach. źródło: NKJP: Dagmara Półtorak: Tak trudno być mną!, 2010
	Zaczął grzebać po kieszeniach, w końcu coś wyjął, rozległ się trzask. źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000
	Kiedy wychodził, potajemnie grzebała w jego rzeczach. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Excentrycy, 2007
	To, co rzeźbił, chował nie wiadomo gdzie. Wypytywano go, śledzono, grzebano pod materacem i w materacu - bez rezultatu. źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1996
	Musiał chwilę grzebać w pamięci, żeby przypomnieć sobie, o co chodzi. źródło: NKJP: Rafał A Ziemkiewicz: Żywina, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	grzebałem +(e)m grzebał	grzebałam +(e)m grzebała	grzebałom +(e)m grzebało	grzebaliśmy +(e)śmy grzebali	grzebałyśmy +(e)śmy grzebały
2 os.	grzebałeś +(e)ś grzebał	grzebałaś +(e)ś grzebała	grzebałoś +(e)ś grzebało	grzebaliście +(e)ście grzebali	grzebałyście +(e)ście grzebały
3 os.	grzebał	grzebała	grzebało	grzebali	grzebały

bezosobnik: grzebano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę grzebał będę grzebać	będę grzebała będę grzebać	będę grzebało będę grzebać	będziemy grzebali będziemy grzebać	będziemy grzebały będziemy grzebać
2 os.	będziesz grzebał będziesz grzebać	będziesz grzebała będziesz grzebać	będziesz grzebało będziesz grzebać	będziecie grzebali będziecie grzebać	będziecie grzebały będziecie grzebać
3 os.	będzie grzebał będzie grzebać	będzie grzebała będzie grzebać	będzie grzebało będzie grzebać	będą grzebali będą grzebać	będą grzebały będą grzebać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		grzebmy
2 os.	grzeb	grzebcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	grzebałbym bym grzebał	grzebałabym bym grzebała	grzebałobym bym grzebało	grzebalibyśmy byśmy grzebali	grzebałybyśmy byśmy grzebały
2 os.	grzebałbyś byś grzebał	grzebałabyś byś grzebała	grzebałobyś byś grzebało	grzebalibyście byście grzebali	grzebałybyście byście grzebały
3 os.	grzebałby by grzebał	grzebałaby by grzebała	grzebałoby by grzebało	grzebaliby by grzebali	grzebałyby by grzebały

bezosobnik: grzebano by

bezokolicznik: grzebać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

grzebiąc

gerundium: grzebanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: grzebiący

odpowiednik aspektowy: grzebnąć

Rz_osobowy

+

grzebać

+

GDZIE

Pierwotnie czas. wielokrotny od starszego grześć, a to z psł. *gre(b)ti 'skrobać, drapać; grzebać, rozgarniać wierzchnią warstwę ziemi'.