wędrowiec

Po przejściu Nowego Targu gościniec zaczął zapełniać się coraz liczniejszymi wędrowcami. Wszyscy szli na północ, w kierunku Krakowa.

źródło: NKJP: Anna Kowalska-Lewicka: Koniec wojny na Podhalu, prasa

Po wsi idzie wieść, że nazwę Suchy Grunt nadali jacyś bliżej nieznani wędrowcy, którzy brnąc w mokradłach przystanęli na małej wysepce, gdzie stoi obecnie kapliczka.

źródło: NKJP: Mokro w Suchym Gruncie, Dziennik Polski, 2002-06-21

[...] następnego dnia także sam Paweł Kostka konno ruszył ku zachodowi. Ale nie poznał brata (nie poznał brata!) w zakurzonym, nędznym wędrowcu - i ominął go pędem.

źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000

Chcąc się dostać do jednego z monasterów Kapadocji, wybrał się do Nea Pafos, by wsiąść tam na statek. Ale czasy były niespokojne, samotnego wędrowca napadnięto i okradziono; w końcu trafił do więzienia za włóczęgostwo.

źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997

Relacje późniejszych wędrowców, trafiających do tej dość egzotycznej części kontynentu, w zasadzie nie różniły się od siebie w tej mierze.

źródło: NKJP: Długa tradycja, Dziennik Polski, 2000-11-17