odsiecz - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

pomoc wojskowa udzielona osobom walczącym, które znalazły się w zagrożeniu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną

hiperonimy:

pomoc

niespodziewana, spóźniona; polska odsiecz; odsiecz wiedeńska
odsiecz wojsk (brytyjskich, królewskich, moskiewskich...); twierdzy; Lwowa, Smoleńska, Wiednia
odsiecz dla Lwowa, Poznania, Zbaraża...
próba; rocznica odsieczy
nadzieja, szansa na odsiecz
zorganizować odsiecz
iść, przybyć/przybywać, ruszyć/ruszać, spieszyć, wyruszyć, zdążać komuś/czemuś; czekać, liczyć na odsiecz
dotrzeć, iść, nadciągnąć/nadciągać, przybyć/przybywać, ruszyć/ruszać, wyruszyć komuś/czemuś; zdążyć z odsieczą

	Miasto, które nie mogło liczyć na odsiecz wojsk królewskich, zostało po krótkiej obronie zdobyte. źródło: Internet
	Na odsiecz król Jan Kazimierz wysłał hetmana litewskiego Pawła Sapiehę i „koroniarza” Stefana Czarnieckiego. źródło: NKJP: W zgodzie ze „starym polskim urządzeniem”, Dzienni Polski, 2000-11-17
	Po walkach pod Kobryniem Grupa Operacyjna „Polesie” ruszyła na odsiecz Warszawie, ale stolica padła szybciej, niż przewidywał to generał. źródło: NKJP: Maria Irena Kwiatkowska: Znane i nieznane : rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001
	Niespodziewana odsiecz przechyliła, wydawałoby się, szalę na stronę napadniętych, gdy wtem załomotały podkute kopyta i na polanę w pełnym galopie wpadli czterej ciężkozbrojni. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	Odsiecz może okazać się spóźniona. Wczoraj po południu rebelianci wdarli się już do pałacu prezydenckiego. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Sierra Leone. Wojna za wojną, prezydent za prezydentem, Gazeta Wyborcza, 1999-01-07

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

	+	odsiecz	+	(CZEGO)
	+	odsiecz	+	(dla CZEGO)

Rzeczownik odczasownikowy od dawnego przedrostkowego odsiec w specjalnym znaczeniu wojskowym 'odeprzeć zbrojnie' (Bańk); zob. siec