rozprostować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uczynić prostym coś, co jest zgięte, skrzywione lub pochylone

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kształty i figury

	synonimy:	wyprostować
	hiperonimy:	ukształtować

	Zacisnął i rozprostował palce obu dłoni. źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Nie ma takiego miasta, 2010
	Podniósł się ociężale z kozetki i rozprostował ramiona. źródło: NKJP: Paweł Pollak: Kanalia, 2006
	Chciał się trochę przejść, rozprostować zesztywniałe w pociągu nogi. źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 1958
	Papuga Ewy mówi tylko jedno słowo: „Otwórz” - ale zawsze wypowiada je we właściwym momencie, to znaczy wtedy, kiedy chce rozprostować skrzydła i pofruwać po mieszkaniu. źródło: NKJP: I kto to mówi?, Dziennik Polski, 2001-12-24
	Sporo trudu kosztowało także postawienie anteny. Należało rozprostować drut na ziemi i podnieść go jak najwyżej, ale nawet tak prosta czynność może być problemem, jeśli się nie ma drabiny. źródło: NKJP: Ewa Kołodziejak-Nieckuła: WIedza w życiu, Wiedza i Życie nr 11/2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozprostowałem +(e)m rozprostował	rozprostowałam +(e)m rozprostowała	rozprostowałom +(e)m rozprostowało	rozprostowaliśmy +(e)śmy rozprostowali	rozprostowałyśmy +(e)śmy rozprostowały
2 os.	rozprostowałeś +(e)ś rozprostował	rozprostowałaś +(e)ś rozprostowała	rozprostowałoś +(e)ś rozprostowało	rozprostowaliście +(e)ście rozprostowali	rozprostowałyście +(e)ście rozprostowały
3 os.	rozprostował	rozprostowała	rozprostowało	rozprostowali	rozprostowały

bezosobnik: rozprostowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozprostujmy
2 os.	rozprostuj	rozprostujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozprostowałbym bym rozprostował	rozprostowałabym bym rozprostowała	rozprostowałobym bym rozprostowało	rozprostowalibyśmy byśmy rozprostowali	rozprostowałybyśmy byśmy rozprostowały
2 os.	rozprostowałbyś byś rozprostował	rozprostowałabyś byś rozprostowała	rozprostowałobyś byś rozprostowało	rozprostowalibyście byście rozprostowali	rozprostowałybyście byście rozprostowały
3 os.	rozprostowałby by rozprostował	rozprostowałaby by rozprostowała	rozprostowałoby by rozprostowało	rozprostowaliby by rozprostowali	rozprostowałyby by rozprostowały

bezosobnik: rozprostowano by

bezokolicznik: rozprostować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozprostowawszy

gerundium: rozprostowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozprostowany

odpowiednik aspektowy: rozprostowywać

+

rozprostować

+

CO

Zob. prosty I