rzucać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

skakać lub upadać tak, aby się znaleźć w określonym miejscu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	synonimy:	skakać
	hiperonimy:	kłaść się

	Ten moment, kiedy Antek w ubraniu rzuca się na pościelony na noc tapczan i płacze przyciskając twarz do poduszki, aby jego łkania nie dosłyszała ze swego pokoju matka - tę scenę mam już od bardzo dawna wymyśloną. źródło: KWSJP: Jerzy Andrzejewski: Miazga, 1979
	Czasem tylko, gdy pokonany całodziennym trudem rzucał się na twarde łoże i, nie mogąc zasnąć wskutek nadmiernego zmęczenia, obliczał siły cesarstwa, ogarniało go przykre uczucie trwogi przed czymś nieznanym. źródło: KWSJP: Teodor Jeske-Choiński: Gasnące słońce, 1958
	Opiekuję się nią 6 godzin dziennie, jest bardzo do mnie przywiązana, ale gdy jej mama wychodzi do pracy, bardzo się zmienia. Rzuca się na podłogę, krzyczy, płacze, drapie. Czuję się bezradna, nie wiem, co robić. źródło: KWSJP: Radzi psycholog mgr Olga Mularczyk, Życie na gorąco, 1999, nr 35
	Wpada kilku wynędzniałych, nie otrzymujących paczek więźniów. Rzucają się na ziemię i jak te ptaki niebieskie, co to nie sieją i nie orzą, chwytają w okamgnieniu cukier i jeszcze prędzej znikają. źródło: KWSJP: Marian Pankowski: Teatrowanie nad świętym barszczem, 1968
	W drodze powrotnej ze ślubu (24 listopada 1924) sugerował, aby popełniła samobójstwo, rzucając się pod pociąg. źródło: KWSJP: Jan Sar Skąpski: Śladami Wenus: astrologia życia intymnego, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rzucałem się +(e)m się rzucał	rzucałam się +(e)m się rzucała	rzucałom się +(e)m się rzucało	rzucaliśmy się +(e)śmy się rzucali	rzucałyśmy się +(e)śmy się rzucały
2 os.	rzucałeś się +(e)ś się rzucał	rzucałaś się +(e)ś się rzucała	rzucałoś się +(e)ś się rzucało	rzucaliście się +(e)ście się rzucali	rzucałyście się +(e)ście się rzucały
3 os.	rzucał się	rzucała się	rzucało się	rzucali się	rzucały się

bezosobnik: rzucano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się rzucał będę się rzucać	będę się rzucała będę się rzucać	będę się rzucało będę się rzucać	będziemy się rzucali będziemy się rzucać	będziemy się rzucały będziemy się rzucać
2 os.	będziesz się rzucał będziesz się rzucać	będziesz się rzucała będziesz się rzucać	będziesz się rzucało będziesz się rzucać	będziecie się rzucali będziecie się rzucać	będziecie się rzucały będziecie się rzucać
3 os.	będzie się rzucał będzie się rzucać	będzie się rzucała będzie się rzucać	będzie się rzucało będzie się rzucać	będą się rzucali będą się rzucać	będą się rzucały będą się rzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rzucajmy się
2 os.	rzucaj się	rzucajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rzucałbym się bym się rzucał	rzucałabym się bym się rzucała	rzucałobym się bym się rzucało	rzucalibyśmy się byśmy się rzucali	rzucałybyśmy się byśmy się rzucały
2 os.	rzucałbyś się byś się rzucał	rzucałabyś się byś się rzucała	rzucałobyś się byś się rzucało	rzucalibyście się byście się rzucali	rzucałybyście się byście się rzucały
3 os.	rzucałby się by się rzucał	rzucałaby się by się rzucała	rzucałoby się by się rzucało	rzucaliby się by się rzucali	rzucałyby się by się rzucały

bezosobnik: rzucano by się

bezokolicznik: rzucać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: rzucając się

gerundium: rzucanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rzucający się

odpowiednik aspektowy: rzucić się

Rz_osobowy	+	rzucać się	+	na CO
Rz_osobowy	+	rzucać się	+	(DOKĄD) + (SKĄD)