anulować

  • urzęd.  sprawić, że coś traci moc prawną i staje się nieważne
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    regulacje prawne

    • wojewoda anulował
    • anulować decyzję, rozporządzenie, transakcję, umowę, wniosek; karę, mandat, wyrok; egzamin, wizę
  • Dzięki niemu można odzyskać prawo jazdy, przyśpieszyć wydanie paszportu, anulować kolegium za jazdę po pijaku.

    źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009

    Wziąłem na siebie tę decyzję i anulowałem wcześniejszą decyzję prezydenta, bo zależy mi na tym, żeby filharmonia była – mówi.

    źródło: NKJP: Dariusz Pawłowski: Musztarda po obiedzie?, Dziennik Łódzki, 2004-10-07

    Rosja sporo utraciła, ale chyba najwięcej z imperialnego prestiżu. Jednak w późniejszych latach część postanowień traktatu jednostronnie anulowała.

    źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008

    Piotr Kruczkowski uważa jednak, że uda się doprowadzić do zmian w inny sposób. Jego zdaniem, może to uczynić premier, anulując decyzję sprzed czterech lat, która odbierała Wałbrzychowi prawa powiatu.

    źródło: NKJP: Alina Gierak: Rok inwestycji, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-01-02

    Kilka miesięcy temu sąd w Mediolanie uznał, że sprawa przekupienia przez Berlusconiego sędziów, którzy anulowali niekorzystną dla jego firm decyzję prywatyzacyjną, przedawniła się.

    źródło: NKJP: Magda Zdort; Maciej Gajek; Marcin Grudzień: Nie ma piekła, są wybory, Ozon, 2005

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany lub niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. anuluję
    anulujemy
    2 os. anulujesz
    anulujecie
    3 os. anuluje
    anulują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. anulowałem
    +(e)m anulował
    anulowałam
    +(e)m anulowała
    anulowałom
    +(e)m anulowało
    anulowaliśmy
    +(e)śmy anulowali
    anulowałyśmy
    +(e)śmy anulowały
    2 os. anulowałeś
    +(e)ś anulował
    anulowałaś
    +(e)ś anulowała
    anulowałoś
    +(e)ś anulowało
    anulowaliście
    +(e)ście anulowali
    anulowałyście
    +(e)ście anulowały
    3 os. anulował
    anulowała
    anulowało
    anulowali
    anulowały

    bezosobnik: anulowano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę anulował
    będę anulować
    będę anulowała
    będę anulować
    będę anulowało
    będę anulować
    będziemy anulowali
    będziemy anulować
    będziemy anulowały
    będziemy anulować
    2 os. będziesz anulował
    będziesz anulować
    będziesz anulowała
    będziesz anulować
    będziesz anulowało
    będziesz anulować
    będziecie anulowali
    będziecie anulować
    będziecie anulowały
    będziecie anulować
    3 os. będzie anulował
    będzie anulować
    będzie anulowała
    będzie anulować
    będzie anulowało
    będzie anulować
    będą anulowali
    będą anulować
    będą anulowały
    będą anulować

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. anulujmy
    2 os. anuluj
    anulujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. anulowałbym
    bym anulował
    anulowałabym
    bym anulowała
    anulowałobym
    bym anulowało
    anulowalibyśmy
    byśmy anulowali
    anulowałybyśmy
    byśmy anulowały
    2 os. anulowałbyś
    byś anulował
    anulowałabyś
    byś anulowała
    anulowałobyś
    byś anulowało
    anulowalibyście
    byście anulowali
    anulowałybyście
    byście anulowały
    3 os. anulowałby
    by anulował
    anulowałaby
    by anulowała
    anulowałoby
    by anulowało
    anulowaliby
    by anulowali
    anulowałyby
    by anulowały

    bezosobnik: anulowano by

    bezokolicznik: anulować

    imiesłów przysłówkowy współczesny:

    anulując

    imiesłów przysłówkowy uprzedni:

    anulowawszy

    gerundium: anulowanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: anulujący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: anulowany

  • bez ograniczeń + anulować +
    CO
  • internac.

    fr. annuler

    niem. annullieren

    z łac. annullāre 'zniszczyć, unicestwić'

CHRONOLOGIZACJA:
1929, Wawrz250
Data ostatniej modyfikacji: 10.09.2016