-
1.
przestać wierzyć w możliwość lub prawdziwość czegoś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
antonimy: uwierzyć
-
- zwątpić o sprawie, o swym ocaleniu, o zbawieniu duszy
- zwątpić w prawdziwość, w sens, w wartość czegoś; w czyjąś siłę, w czyjąś szczerość, w czyjąś uczciwość, w czyjąś wiarygodność; w czystość intencji, w istnienie Boga, w poprawę, we własne siły, w zdrowy rozsądek
- absolutnie, ostatecznie, zupełnie zwątpić
- coś każe, pozwala zwątpić; (nie) można zwątpić
-
Obawiali się, że na wieść o śmierci komendanta jego partyzancka armia rozbiegnie się, rzuci broń, zwątpi w możliwość zwycięstwa i sens walki.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
Okrucieństwa tych wojen, obozy koncentracyjne, masowe śmierci sprawiły, że człowiek zwątpił, czy Bóg rzeczywiście jest obecny w jego życiu.
źródło: NKJP: Dziennik Polski: Odpowiedziała na głos Chrystusa, 2000-04-04
Ani na moment nie zwątpiłem, że przeżyję i wrócę do sprawności - wspomina Zenon Szymala, któremu 11 lat temu, jako czternastemu z kolei, przeszczepiono w Krakowie serce.
źródło: NKJP: Dziennik Polski: Z drugim sercem, 2002-10-26
Trzy lata przebywa Kopernik w Krakowie i choć opuszcza Kraków nie uzyskawszy żadnego stopnia naukowego, wykorzystuje te lata właściwie. Tam bowiem niewątpliwie zwątpił Kopernik o słuszności układu Ptolemeusza.
źródło: NKJP: Władysław Lewartowski: Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię..., 1953
Zgryźliwe narzekania Noi i Sarai niewiele go obchodziły. Dawno zwątpił, by między zwaśnionymi niewiastami mógł zapanować spokój.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1996
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zwątpię
zwątpimy
2 os. zwątpisz
zwątpicie
3 os. zwątpi
zwątpią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zwątpiłem
+(e)m zwątpił
zwątpiłam
+(e)m zwątpiła
zwątpiłom
+(e)m zwątpiło
zwątpiliśmy
+(e)śmy zwątpili
zwątpiłyśmy
+(e)śmy zwątpiły
2 os. zwątpiłeś
+(e)ś zwątpił
zwątpiłaś
+(e)ś zwątpiła
zwątpiłoś
+(e)ś zwątpiło
zwątpiliście
+(e)ście zwątpili
zwątpiłyście
+(e)ście zwątpiły
3 os. zwątpił
zwątpiła
zwątpiło
zwątpili
zwątpiły
bezosobnik: zwątpiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zwątpmy
2 os. zwątp
zwątpcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zwątpiłbym
bym zwątpił
zwątpiłabym
bym zwątpiła
zwątpiłobym
bym zwątpiło
zwątpilibyśmy
byśmy zwątpili
zwątpiłybyśmy
byśmy zwątpiły
2 os. zwątpiłbyś
byś zwątpił
zwątpiłabyś
byś zwątpiła
zwątpiłobyś
byś zwątpiło
zwątpilibyście
byście zwątpili
zwątpiłybyście
byście zwątpiły
3 os. zwątpiłby
by zwątpił
zwątpiłaby
by zwątpiła
zwątpiłoby
by zwątpiło
zwątpiliby
by zwątpili
zwątpiłyby
by zwątpiły
bezosobnik: zwątpiono by
bezokolicznik: zwątpić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zwątpiwszy
gerundium: zwątpienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zwątpienie
zwątpienia
D. zwątpienia
zwątpień
C. zwątpieniu
zwątpieniom
B. zwątpienie
zwątpienia
N. zwątpieniem
zwątpieniami
Ms. zwątpieniu
zwątpieniach
W. zwątpienie
zwątpienia
-
tylko Rz osobowy + zwątpić + w + CO | o + CZYMtylko Rz osobowy + zwątpić + czy + ZDANIE | że + ZDANIE | żeby + ZDANIE -