zwątpić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. w prawdziwość czegoś

  • 1.

    przestać wierzyć w możliwość lub prawdziwość czegoś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • antonimy:  uwierzyć
    • zwątpić o sprawie, o swym ocaleniu, o zbawieniu duszy
    • zwątpić w prawdziwość, w sens, w wartość czegoś; w czyjąś siłę, w czyjąś szczerość, w czyjąś uczciwość, w czyjąś wiarygodność; w czystość intencji, w istnienie Boga, w poprawę, we własne siły, w zdrowy rozsądek
    • absolutnie, ostatecznie, zupełnie zwątpić
    • coś każe, pozwala zwątpić; (nie) można zwątpić
  • Obawiali się, że na wieść o śmierci komendanta jego partyzancka armia rozbiegnie się, rzuci broń, zwątpi w możliwość zwycięstwa i sens walki.

    źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002

    Okrucieństwa tych wojen, obozy koncentracyjne, masowe śmierci sprawiły, że człowiek zwątpił, czy Bóg rzeczywiście jest obecny w jego życiu.

    źródło: NKJP: Dziennik Polski: Odpowiedziała na głos Chrystusa, 2000-04-04

    Ani na moment nie zwątpiłem, że przeżyję i wrócę do sprawności - wspomina Zenon Szymala, któremu 11 lat temu, jako czternastemu z kolei, przeszczepiono w Krakowie serce.

    źródło: NKJP: Dziennik Polski: Z drugim sercem, 2002-10-26

    Trzy lata przebywa Kopernik w Krakowie i choć opuszcza Kraków nie uzyskawszy żadnego stopnia naukowego, wykorzystuje te lata właściwie. Tam bowiem niewątpliwie zwątpił Kopernik o słuszności układu Ptolemeusza.

    źródło: NKJP: Władysław Lewartowski: Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię..., 1953

    Zgryźliwe narzekania Noi i Sarai niewiele go obchodziły. Dawno zwątpił, by między zwaśnionymi niewiastami mógł zapanować spokój.

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1996

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zwątpię
    zwątpimy
    2 os. zwątpisz
    zwątpicie
    3 os. zwątpi
    zwątpią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zwątpiłem
    +(e)m zwątpił
    zwątpiłam
    +(e)m zwątpiła
    zwątpiłom
    +(e)m zwątpiło
    zwątpiliśmy
    +(e)śmy zwątpili
    zwątpiłyśmy
    +(e)śmy zwątpiły
    2 os. zwątpiłeś
    +(e)ś zwątpił
    zwątpiłaś
    +(e)ś zwątpiła
    zwątpiłoś
    +(e)ś zwątpiło
    zwątpiliście
    +(e)ście zwątpili
    zwątpiłyście
    +(e)ście zwątpiły
    3 os. zwątpił
    zwątpiła
    zwątpiło
    zwątpili
    zwątpiły

    bezosobnik: zwątpiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zwątpmy
    2 os. zwątp
    zwątpcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zwątpiłbym
    bym zwątpił
    zwątpiłabym
    bym zwątpiła
    zwątpiłobym
    bym zwątpiło
    zwątpilibyśmy
    byśmy zwątpili
    zwątpiłybyśmy
    byśmy zwątpiły
    2 os. zwątpiłbyś
    byś zwątpił
    zwątpiłabyś
    byś zwątpiła
    zwątpiłobyś
    byś zwątpiło
    zwątpilibyście
    byście zwątpili
    zwątpiłybyście
    byście zwątpiły
    3 os. zwątpiłby
    by zwątpił
    zwątpiłaby
    by zwątpiła
    zwątpiłoby
    by zwątpiło
    zwątpiliby
    by zwątpili
    zwątpiłyby
    by zwątpiły

    bezosobnik: zwątpiono by

    bezokolicznik: zwątpić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zwątpiwszy

    gerundium: zwątpienie

  • tylko Rz osobowy + zwątpić +
    w + CO | o + CZYM
    tylko Rz osobowy + zwątpić +
    czy + ZDANIE | że + ZDANIE | żeby + ZDANIE
  • Zob. wątpić