-
1.
daw. mówiący, spodziewając się, że może nie stać się to, o czym mowa w zdaniu, wyraża życzenie, by to się stało -
komentarz przyzdaniowy
-
- rzadziej bodajby
-
wykładnik życzenia
-
służy do wyrażania życzenia, zaklęcia i przekleństwa
-
- Hecarz, sowizdrzał, błazen, ryże straszydło, ptasie pośmiewisko! Bodaj ci żywica ogon do nosa przylepiła, bodaj ci się gęba na zębach nie zamykała!
źródło: NKJP: Maria Rodziewiczówna: Lato leśnych ludzi, 1997
Od tego jej szeptu i pieszczoty wszystko się zaczęło. Bodaj nigdy nie spotkał tej zmory, nie poznał, co to kobieta, czułość i głodne zmysły!
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z celulozy, 1973
- Bodaj wam wszystkim tak nogi poodrywało! - krzyczała jakaś szalona wskazując palcem na czołgającego się rowem beznogiego człowieka.
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1977
-
część mowy: modyfikator deklaratywności
podklasa: operator zdaniowy
-
bodaj _
Zd. z Cz. cz. przesz., nieosob.ograniczenia zakresu użycia:nie: z Cz. t. przyp.szyk: stały: antepozycja względem zdania -
st.pol. bog daj 'niech Bóg da'