lecz
-
mówiący uważa, że to, co zostało powiedziane to za mało, żeby wiedzieć, że o tym, o czym mowa, nie można pod danym względem powiedzieć czegoś innego niż to, co mówi
-
komentarz do całych struktur tematyczno-rematycznych
-
wykładnik uzupełniania informacji
-
Ruszają znowu, zabytkowe sanie skrzypią, lecz kamery poszły i nikt na nie nie zwraca uwagi.
źródło: NKJP: Anna Dymna, Elżbieta Baniewicz: Ona to ja, 1997
Już w starożytności odkryto prawdę, że choruje nie pojedynczy organ, lecz cały człowiek.
źródło: NKJP: Maria Szyszkowska: W poszukiwaniu sensu życia, 1997
Owoców jest wiele, lecz drobnych i niezbyt okazałych.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
-
część mowy: spójnik
podklasa: właściwy centralny interpretujący
-
_, lecz _ szyk: stały: interpozycja -
zach. psł. *lěče lub *leče 'tylko jeżeli, tylko gdy; chyba tylko, jak tylko'
z psł. *lě/*le + *če
Znaczenie przeciwstawne 'ale' rozwinęło się z wcześniejszego ograniczającego.