-
ciąg ustnych wypowiedzi co najmniej dwóch osób, odnoszących się do jednej sprawy
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie
-
- długa, godzinna, krótka, wielogodzinna; burzliwa, ożywiona, żywa; poufna, prywatna, swobodna, towarzyska rozmowa; rozmowa telefoniczna; głośne, przyciszone rozmowy
- rozmowa z dziennikarzem, z klientem, z matką, z psychologiem, z reporterem, z terapeutą
- rozmowy o seksie, o pogodzie, o literaturze, o problemach, o przeszłości, o sztuce; rozmowy w kuluarach
- rozmowy i śmiechy, rozmowy i wywiady; spotkanie i rozmowa
- przebieg, tok; odgłosy rozmowy; gwar, szmer; strzępki, strzępy rozmów
- zajęty rozmową
- rozmowa potoczyła się błyskawicznie, gładko, wartko..., zeszła/schodzi na temat czegoś; urwała się; rozmowy umilkły
- nawiązać, podtrzymać, zacząć; skończyć; odbyć; podsłuchać, słyszeć rozmowę; podsłuchiwać rozmowy
- pokierować rozmową
-
|
Czy rozmowa z admirałem dotyczyła Ingrid Kield?
źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Stawka większa niż życie, 1967
|
|
Rozmowa o urodzie Pestki trwałaby może jeszcze dłużej, gdyby nie to, że dotarli właśnie do domku, w którym mieszkała Ula.
źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961
|
|
Wilek [...] był homoseksualistą. Wiedziałem o tym dobrze, choć w naszych rozmowach ani razu nie poruszyliśmy tego tematu.
źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
rozmowa
|
rozmowy
|
|
| D. |
rozmowy
|
rozmów
|
|
|
|
| C. |
rozmowie
|
rozmowom
|
|
| B. |
rozmowę
|
rozmowy
|
|
| N. |
rozmową
|
rozmowami
|
|
| Ms. |
rozmowie
|
rozmowach
|
|
| W. |
rozmowo
|
rozmowy
|
|
-
|
+ |
rozmowa |
+ |
|
-
zach. psł.
*orzml̥va
'odpowiedź, riposta; wymiana myśli; rozmówienie się'
Zob. mówić
CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XV w.,
Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 05.08.2014