dziedziczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

przejmować po poprzednich pokoleniach i minionych czasach dorobek, tradycje lub przekonania

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

hiperonimy:

przejmować

	Społeczeństwo polskie dziedziczy po okupacji na pół świadome, ale mocno zakorzenione przekonanie, że w nowoczesnym życiu gospodarczym najważniejszą funkcją jest handel. źródło: KWSJP: Kazimierz Wyka: Życie na niby. Pamiętnik, 1958
	Kraje budujące socjalizm dziedziczą po kapitalistycznej przeszłości nierównomierność rozwoju ekonomicznego, politycznego i kulturalnego, która w okresie przejściowym nie ulega zatarciu, a jedynie złagodzeniu. źródło: KWSJP: Jarosław Ładosz: Przeciw pustym frazesom, 1984
	[...] mężczyźni dziedziczą i przejmują ukształtowane przez tradycję pensum oczekiwań wobec kobiecości, mężczyzna ulega pewnemu kulturowemu zapotrzebowaniu na z góry określony rodzaj kobiecości, tak jak kobieta daje się ostatecznie prowadzić pewnemu kulturowemu zapotrzebowaniu na męskość. źródło: KWSJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985
	[...] był to motyw zapewne wędrowny, wspólny i charakterystyczny dla dziedziczonej po wiekach średnich mentalności zdolnej do łączenia przeciwieństw, do przeżywania świętości poprzez paradoksalne modelowanie nieba na wzór i podobieństwo stosunków ziemskich. źródło: KWSJP: Jerzy Ziomek: Renesans, 1973
	Zaufania społeczeństwa nie można dziedziczyć ani przejmować w ramach „historycznej schedy”. źródło: KWSJP: Juliusz Miroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dziedziczyłem +(e)m dziedziczył	dziedziczyłam +(e)m dziedziczyła	dziedziczyłom +(e)m dziedziczyło	dziedziczyliśmy +(e)śmy dziedziczyli	dziedziczyłyśmy +(e)śmy dziedziczyły
2 os.	dziedziczyłeś +(e)ś dziedziczył	dziedziczyłaś +(e)ś dziedziczyła	dziedziczyłoś +(e)ś dziedziczyło	dziedziczyliście +(e)ście dziedziczyli	dziedziczyłyście +(e)ście dziedziczyły
3 os.	dziedziczył	dziedziczyła	dziedziczyło	dziedziczyli	dziedziczyły

bezosobnik: dziedziczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę dziedziczył będę dziedziczyć	będę dziedziczyła będę dziedziczyć	będę dziedziczyło będę dziedziczyć	będziemy dziedziczyli będziemy dziedziczyć	będziemy dziedziczyły będziemy dziedziczyć
2 os.	będziesz dziedziczył będziesz dziedziczyć	będziesz dziedziczyła będziesz dziedziczyć	będziesz dziedziczyło będziesz dziedziczyć	będziecie dziedziczyli będziecie dziedziczyć	będziecie dziedziczyły będziecie dziedziczyć
3 os.	będzie dziedziczył będzie dziedziczyć	będzie dziedziczyła będzie dziedziczyć	będzie dziedziczyło będzie dziedziczyć	będą dziedziczyli będą dziedziczyć	będą dziedziczyły będą dziedziczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dziedziczmy
2 os.	dziedzicz	dziedziczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dziedziczyłbym bym dziedziczył	dziedziczyłabym bym dziedziczyła	dziedziczyłobym bym dziedziczyło	dziedziczylibyśmy byśmy dziedziczyli	dziedziczyłybyśmy byśmy dziedziczyły
2 os.	dziedziczyłbyś byś dziedziczył	dziedziczyłabyś byś dziedziczyła	dziedziczyłobyś byś dziedziczyło	dziedziczylibyście byście dziedziczyli	dziedziczyłybyście byście dziedziczyły
3 os.	dziedziczyłby by dziedziczył	dziedziczyłaby by dziedziczyła	dziedziczyłoby by dziedziczyło	dziedziczyliby by dziedziczyli	dziedziczyłyby by dziedziczyły

bezosobnik: dziedziczono by

bezokolicznik: dziedziczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: dziedzicząc

gerundium: dziedziczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: dziedziczący

imiesłów przymiotnikowy bierny: dziedziczony

odpowiednik aspektowy: odziedziczyć

+

dziedziczyć

+

CO + (po KIM)

Zob. dziedzic