zestarzeć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

stać się starym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

starzenie się

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

synonimy:

ktoś posunął się w latach
zmurszeć

król, ojciec zestarzał się; królowa, matka zestarzała się; rodzice zestarzeli się
zestarzeć się z godnością
zestarzeć się przedwcześnie, szybko, znacznie
zestarzeć się i osiwieć, zestarzeć się i przytyć, zestarzeć się i schudnąć, zestarzeć się i zdziwaczeć

	Schudł i zestarzał się, a jego skóra, przedtem brązowa od skwaru, przybrała szarożółtą barwę spranej płachty. źródło: KWSJP: Jan Dobraczyński: Listy Nikodema,1951
	Zestarzał się i jeszcze utył. Twarz miał szarą, spuchniętą i przekrwione od wódki oczy. źródło: KWSJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
	Rozpoczęły się odwiedziny ciotek, które zestarzały się pośród kanap pokrytych pokrowcami. źródło: KWSJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
	Tyle lat szarpaniny. Zestarzeliśmy się, skapcanieliśmy, wydając te nasze półlegalne biuletyny, periodyki, odezwy, które mało kto czyta. źródło: KWSJP: Tadeusz Konwicki: Mała apokalipsa, 1979
	„W buszu nic nie ginie naturalną śmiercią” - twierdzi Alan van Heerden, którego Ed wynajął w Harrare specjalnie na tę wyprawę. „Nawet lwy, kiedy się zestarzeją, są zagryzane przez hieny”. Prawo dżungli. źródło: KWSJP: Martin Deeson: Crime story, CKM, 1999, nr 5

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zestarzałem się +(e)m się zestarzał	zestarzałam się +(e)m się zestarzała	zestarzałom się +(e)m się zestarzało	zestarzeliśmy się +(e)śmy się zestarzeli	zestarzałyśmy się +(e)śmy się zestarzały
2 os.	zestarzałeś się +(e)ś się zestarzał	zestarzałaś się +(e)ś się zestarzała	zestarzałoś się +(e)ś się zestarzało	zestarzeliście się +(e)ście się zestarzeli	zestarzałyście się +(e)ście się zestarzały
3 os.	zestarzał się	zestarzała się	zestarzało się	zestarzeli się	zestarzały się

bezosobnik: zestarzano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zestarzejmy się
2 os.	zestarzej się	zestarzejcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zestarzałbym się bym się zestarzał	zestarzałabym się bym się zestarzała	zestarzałobym się bym się zestarzało	zestarzelibyśmy się byśmy się zestarzeli	zestarzałybyśmy się byśmy się zestarzały
2 os.	zestarzałbyś się byś się zestarzał	zestarzałabyś się byś się zestarzała	zestarzałobyś się byś się zestarzało	zestarzelibyście się byście się zestarzeli	zestarzałybyście się byście się zestarzały
3 os.	zestarzałby się by się zestarzał	zestarzałaby się by się zestarzała	zestarzałoby się by się zestarzało	zestarzeliby się by się zestarzeli	zestarzałyby się by się zestarzały

bezosobnik: zestarzano by się

bezokolicznik: zestarzeć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zestarzawszy się

gerundium: zestarzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: starzeć się

Rz_żywotny

+

zestarzeć się

+

Z przedrostkiem z(e)- od starzeć się (por.)
Zob. stary