wyrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pozbywać się niechcianych albo niepotrzebnych przedmiotów, umieszczając je w specjalnie przeznaczonych do tego miejscach

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

ochrona i zanieczyszczenie środowiska

synonimy:

usuwać
wywalać

	Kto w lasach zanieczyszcza glebę lub wodę albo wyrzuca do lasu kamienie, śmieci, złom, padlinę lub inne nieczystości, albo w inny sposób zaśmieca las, podlega karze grzywny albo karze nagany. źródło: KWSJP: Kodeks Wykroczeń, Dziennik Ustaw, 1971
	Prace remontowe trwały już od kilku dni. Ze środka budynku co kilka minut wyrzucano wielką kupę gruzu i śmieci. źródło: KWSJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003
	Starych lodówek, komputerów, golarek czy suszarek do włosów nie wolno już wyrzucać na śmietnik. źródło: KWSJP: Nie wyrzucaj suszarki, Polityka, 2005
	Jednakże sporo ludzi na ulicach, ruch nawet, miejscami ożywiony, tam baba śmiecie wyrzuca z sieni, tu ktoś idzie z grubym sznurem pod pachą, przed sklepem spożywczym gromadka, a chłopczyk kamieniem usiłuje trafić we wróbla, który przysiadł na kominie. źródło: KWSJP: Witold Gombrowicz: Pornografia, 1960

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyrzucałem +(e)m wyrzucał	wyrzucałam +(e)m wyrzucała	wyrzucałom +(e)m wyrzucało	wyrzucaliśmy +(e)śmy wyrzucali	wyrzucałyśmy +(e)śmy wyrzucały
2 os.	wyrzucałeś +(e)ś wyrzucał	wyrzucałaś +(e)ś wyrzucała	wyrzucałoś +(e)ś wyrzucało	wyrzucaliście +(e)ście wyrzucali	wyrzucałyście +(e)ście wyrzucały
3 os.	wyrzucał	wyrzucała	wyrzucało	wyrzucali	wyrzucały

bezosobnik: wyrzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wyrzucał będę wyrzucać	będę wyrzucała będę wyrzucać	będę wyrzucało będę wyrzucać	będziemy wyrzucali będziemy wyrzucać	będziemy wyrzucały będziemy wyrzucać
2 os.	będziesz wyrzucał będziesz wyrzucać	będziesz wyrzucała będziesz wyrzucać	będziesz wyrzucało będziesz wyrzucać	będziecie wyrzucali będziecie wyrzucać	będziecie wyrzucały będziecie wyrzucać
3 os.	będzie wyrzucał będzie wyrzucać	będzie wyrzucała będzie wyrzucać	będzie wyrzucało będzie wyrzucać	będą wyrzucali będą wyrzucać	będą wyrzucały będą wyrzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyrzucajmy
2 os.	wyrzucaj	wyrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyrzucałbym bym wyrzucał	wyrzucałabym bym wyrzucała	wyrzucałobym bym wyrzucało	wyrzucalibyśmy byśmy wyrzucali	wyrzucałybyśmy byśmy wyrzucały
2 os.	wyrzucałbyś byś wyrzucał	wyrzucałabyś byś wyrzucała	wyrzucałobyś byś wyrzucało	wyrzucalibyście byście wyrzucali	wyrzucałybyście byście wyrzucały
3 os.	wyrzucałby by wyrzucał	wyrzucałaby by wyrzucała	wyrzucałoby by wyrzucało	wyrzucaliby by wyrzucali	wyrzucałyby by wyrzucały

bezosobnik: wyrzucano by

bezokolicznik: wyrzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wyrzucając

gerundium: wyrzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wyrzucający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyrzucany

odpowiednik aspektowy: wyrzucić

Rz_osobowy

+

wyrzucać

+

CO + (SKĄD) + (DOKĄD)

Zob. rzucać