protokołować - Wielki słownik języka polskiego PAN

przedstawiać w formie pisemnego sprawozdania przebieg oficjalnego zebrania, jakichś zdarzeń lub wykonywanych czynności urzędowych

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

protokołować naradę, obrady, posiedzenie, rozprawę, wypowiedź, zebranie, zeznania

	– Pani sekretarz ma więcej pracy od nas, bo protokołuje spotkania i prowadzi dokumentację – tłumaczy [...] przewodnicząca komisji. źródło: NKJP: Zygmunt Mułek: Hojne kapslowe, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-02-14
	Oświadczenie jest składane w kancelarii notarialnej [...]. Testator składa oświadczenie przed notariuszem, który je protokołuje [...]. źródło: NKJP: Sławomir Dąblewski: Co to takiego ten testament?, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2005-02-15
	Wszystkie spotkania pana prezydenta są protokołowane. Nawet nasze wewnętrzne analizy tego, co dzieje się w świecie gospodarki, zostały przedstawione komisji śledczej. źródło: NKJP: Artur Boiński: Jak kończy prezydent, Polska Głos Wielkopolski, 2005-12-09
	Z boku stołu siadał pisarz, który protokółował zeznania [...]. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	protokołowałem +(e)m protokołował	protokołowałam +(e)m protokołowała	protokołowałom +(e)m protokołowało	protokołowaliśmy +(e)śmy protokołowali	protokołowałyśmy +(e)śmy protokołowały
2 os.	protokołowałeś +(e)ś protokołował	protokołowałaś +(e)ś protokołowała	protokołowałoś +(e)ś protokołowało	protokołowaliście +(e)ście protokołowali	protokołowałyście +(e)ście protokołowały
3 os.	protokołował	protokołowała	protokołowało	protokołowali	protokołowały

bezosobnik: protokołowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę protokołował będę protokołować	będę protokołowała będę protokołować	będę protokołowało będę protokołować	będziemy protokołowali będziemy protokołować	będziemy protokołowały będziemy protokołować
2 os.	będziesz protokołował będziesz protokołować	będziesz protokołowała będziesz protokołować	będziesz protokołowało będziesz protokołować	będziecie protokołowali będziecie protokołować	będziecie protokołowały będziecie protokołować
3 os.	będzie protokołował będzie protokołować	będzie protokołowała będzie protokołować	będzie protokołowało będzie protokołować	będą protokołowali będą protokołować	będą protokołowały będą protokołować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		protokołujmy
2 os.	protokołuj	protokołujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	protokołowałbym bym protokołował	protokołowałabym bym protokołowała	protokołowałobym bym protokołowało	protokołowalibyśmy byśmy protokołowali	protokołowałybyśmy byśmy protokołowały
2 os.	protokołowałbyś byś protokołował	protokołowałabyś byś protokołowała	protokołowałobyś byś protokołowało	protokołowalibyście byście protokołowali	protokołowałybyście byście protokołowały
3 os.	protokołowałby by protokołował	protokołowałaby by protokołowała	protokołowałoby by protokołowało	protokołowaliby by protokołowali	protokołowałyby by protokołowały

bezosobnik: protokołowano by

bezokolicznik: protokołować

imiesłów przysłówkowy współczesny: protokołując

gerundium: protokołowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: protokołujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: protokołowany

+

protokołować

+

CO

niem. protokollieren