podołać - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. potrafić coś robić, mając wystarczająco dużo sił lub zdolności, aby pokonać trudności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

podołać ciężarowi czegoś, obowiązkom, pracy, roli kogoś, trudom, wymaganiom, wymogom, wyzwaniu, zadaniu
podołać finansowo

	Z pewnością tradycja rodzinna i niemal genetyczne przystosowanie do pracy w kopalni pomogły trzynastolatkowi podołać trudom niebezpiecznego zawodu. źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek: życie i narodziny legendy, 2002
	Rzemienie wpijały mu się boleśnie w przeguby rąk. Zaciskał zęby. Chwilami zdawało mu się, że nie podoła i że będzie musiał czekać cierpliwie, aż ktoś go znajdzie i uwolni z więzów. Nie dawał jednak za wygraną. źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 1958
	A kto zajmował się dziećmi? - spytała Hania. - Ja. Czasami któryś z przychodzących oficerów pomagał Marcinowi w lekcjach. Pranie, sprzątanie, gotowanie, zakupy - to moja działka... jakoś podołałam. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
	Na końcówce jej życia, obok choroby, zaciążył dramat jej wykolejonej córki, której wychowaniu nie umiała podołać. źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
	Grube uda utrudniają uprawianie sportu, jeszcze trudniej podołać rygorom diety. I tak nadwaga rodzi otyłość. Błędne koło można przerwać tylko dzięki intensywnej terapii. źródło: NKJP: Andrzej Sankowski, Sławomir Łóń: Sztuka czy medycyna: przewodnik po chirurgii estetycznej, 1995

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podołałem +(e)m podołał	podołałam +(e)m podołała	podołałom +(e)m podołało	podołaliśmy +(e)śmy podołali	podołałyśmy +(e)śmy podołały
2 os.	podołałeś +(e)ś podołał	podołałaś +(e)ś podołała	podołałoś +(e)ś podołało	podołaliście +(e)ście podołali	podołałyście +(e)ście podołały
3 os.	podołał	podołała	podołało	podołali	podołały

bezosobnik: podołano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podołajmy
2 os.	podołaj	podołajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podołałbym bym podołał	podołałabym bym podołała	podołałobym bym podołało	podołalibyśmy byśmy podołali	podołałybyśmy byśmy podołały
2 os.	podołałbyś byś podołał	podołałabyś byś podołała	podołałobyś byś podołało	podołalibyście byście podołali	podołałybyście byście podołały
3 os.	podołałby by podołał	podołałaby by podołała	podołałoby by podołało	podołaliby by podołali	podołałyby by podołały

bezosobnik: podołano by

bezokolicznik: podołać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podoławszy

gerundium: podołanie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: podoływać

+

podołać

+

CZEMU

psł. *dolati, dolajǫ

Zob. dola