odgryźć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. odpowiedzieć złośliwie, reagując na zaczepki lub krytykę

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

	synonimy:	odciąć się
	hiperonimy:	odpowiedzieć

	Gdy wygrał mecz z Nową Zelandią, natychmiast odgryzł się grupie komentatorów krytykujących jego pracę w jednej z gazet sportowych, określając ich mianem nieudaczników i alkoholików. źródło: NKJP: Proste marzenia Zibiego, Dziennik Polski, 2002-10-31
	Za kanciasty jesteś i zawsze stajesz sztorcem. Nie umiesz z ludźmi gadać. - Ojciec za to umie - odgryzł się podrażniony Piotr. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997
	Co innego z wymysłami. Sponiewieranie kogoś, obrzucenie wyzwiskami podbudowuje duchowo, wzmacnia wewnętrznie, zwłaszcza gdy się obszczeka delikwenta i odchodzi, nie czekając, aż ten się odgryzie. źródło: NKJP: Jesienne smutki, Dziennik Polski, 2001-11-30
	Kiedy chcę się odgryźć jako przedstawiciel słabszego narodu, mam też pod ręką inną opowieść - o tym, że my, Polacy, lubimy Niemców. Powołuję się tu na mego ojca, który bardzo sobie cenił niemiecką służbę . źródło: NKJP: Krzysztof Zanussi, Gazeta Wyborcza, 1994-01-01

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odgryzłem się +(e)m się odgryzł	odgryzłam się +(e)m się odgryzła	odgryzłom się +(e)m się odgryzło	odgryźliśmy się +(e)śmy się odgryźli	odgryzłyśmy się +(e)śmy się odgryzły
2 os.	odgryzłeś się +(e)ś się odgryzł	odgryzłaś się +(e)ś się odgryzła	odgryzłoś się +(e)ś się odgryzło	odgryźliście się +(e)ście się odgryźli	odgryzłyście się +(e)ście się odgryzły
3 os.	odgryzł się	odgryzła się	odgryzło się	odgryźli się	odgryzły się

bezosobnik: odgryziono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odgryźmy się
2 os.	odgryź się	odgryźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odgryzłbym się bym się odgryzł	odgryzłabym się bym się odgryzła	odgryzłobym się bym się odgryzło	odgryźlibyśmy się byśmy się odgryźli	odgryzłybyśmy się byśmy się odgryzły
2 os.	odgryzłbyś się byś się odgryzł	odgryzłabyś się byś się odgryzła	odgryzłobyś się byś się odgryzło	odgryźlibyście się byście się odgryźli	odgryzłybyście się byście się odgryzły
3 os.	odgryzłby się by się odgryzł	odgryzłaby się by się odgryzła	odgryzłoby się by się odgryzło	odgryźliby się by się odgryźli	odgryzłyby się by się odgryzły

bezosobnik: odgryziono by się

bezokolicznik: odgryźć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odgryzłszy się

gerundium: odgryzienie się

rodzaj gramatyczny: dk

	+	odgryźć się	+	KOMU
	+	odgryźć się	+	MOWA WPROST + (KOMU)

Zob. gryźć