nagabywać - Wielki słownik języka polskiego PAN

prosić kogoś o coś, zwracając się do niego natarczywie i wbrew jego woli bądź oczekując czegoś, co jest źle postrzegane przez mówiącego

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	Jurek wałęsał się za Soirą [...] i nagabywał ją, aby mu śpiewała. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
	Matce [...] w miejsce starej, wyświechtanej i obszarpanej z frędzli szalówki sprawiłem nową, z czarnego jedwabiu. Nagabywała o nią ojca od paru lat. Stary jej nagabywania zbywał machnięciem ręki lub milczeniem, uważając je za babskie fanaberie. źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1968
	Wiem, że kilku radnych było nagabywanych, żeby głosowali zgodnie z zaleceniem, ale mnie nikt nie składał takich propozycji. źródło: NKJP: Agata Bochenek: Kto się boi komisji?, Wieści Podwarszawskie, 2006-04-09
	- W sytuacji, gdy organizator zbiórki nie ma silnego wsparcia ze strony mediów, zaś jego marka nie jest powszechnie znana, nie ma sensu wysyłać wolontariuszy na ulicę - uważa [...] Kawałko [...]. Tłumaczy, że ludzie mają serdecznie dość nagabywania na ulicy. Nie dadzą pieniędzy komuś, komu nie ufają [...]. źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Na pomoc!, Polityka, 2007-01-27
	[...] prokurator zwolnił podejrzanego po przesłuchaniu w sprawie nagabywania nieletnich dziewczynek. źródło: NKJP: (PAP): Łagodny prokurator zostanie sprawdzony, Metropol, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nagabywałem +(e)m nagabywał	nagabywałam +(e)m nagabywała	nagabywałom +(e)m nagabywało	nagabywaliśmy +(e)śmy nagabywali	nagabywałyśmy +(e)śmy nagabywały
2 os.	nagabywałeś +(e)ś nagabywał	nagabywałaś +(e)ś nagabywała	nagabywałoś +(e)ś nagabywało	nagabywaliście +(e)ście nagabywali	nagabywałyście +(e)ście nagabywały
3 os.	nagabywał	nagabywała	nagabywało	nagabywali	nagabywały

bezosobnik: nagabywano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę nagabywał będę nagabywać	będę nagabywała będę nagabywać	będę nagabywało będę nagabywać	będziemy nagabywali będziemy nagabywać	będziemy nagabywały będziemy nagabywać
2 os.	będziesz nagabywał będziesz nagabywać	będziesz nagabywała będziesz nagabywać	będziesz nagabywało będziesz nagabywać	będziecie nagabywali będziecie nagabywać	będziecie nagabywały będziecie nagabywać
3 os.	będzie nagabywał będzie nagabywać	będzie nagabywała będzie nagabywać	będzie nagabywało będzie nagabywać	będą nagabywali będą nagabywać	będą nagabywały będą nagabywać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nagabujmy
2 os.	nagabuj	nagabujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nagabywałbym bym nagabywał	nagabywałabym bym nagabywała	nagabywałobym bym nagabywało	nagabywalibyśmy byśmy nagabywali	nagabywałybyśmy byśmy nagabywały
2 os.	nagabywałbyś byś nagabywał	nagabywałabyś byś nagabywała	nagabywałobyś byś nagabywało	nagabywalibyście byście nagabywali	nagabywałybyście byście nagabywały
3 os.	nagabywałby by nagabywał	nagabywałaby by nagabywała	nagabywałoby by nagabywało	nagabywaliby by nagabywali	nagabywałyby by nagabywały

bezosobnik: nagabywano by

bezokolicznik: nagabywać

imiesłów przysłówkowy współczesny: nagabując

gerundium: nagabywanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: nagabujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: nagabywany

	+	nagabywać	+	KOGO + (o CO)
	+	nagabywać	+	KOGO + (żeby ZDANIE)

Od: gabać ‘atakować, napastować kogoś czynnie albo słownie’ (częste do XVIII w.). W XIV-XIX w. w tych samych znaczeniach impf. na-gabać (Bańk).