zwierzchnik - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

osoba zajmująca wyższe miejsce w hierarchii służbowej i z tego względu mogąca wydawać polecenia pracownikom znajdującym się niżej w tej hierarchii

Noty o użyciu

Jeżeli wyrazu zwierzchnik używamy w odniesieniu do kobiety, we wszystkich kontekstach może występować forma równa M. lp., a wyraz może przyłączać formy żeńskie czasownika i przymiotnika, np. zwierzchnik poinformowała, spotkanie z nową zwierzchnik, Marią Kowalską. Może też zostać zachowana odmiana i składnia charakterystyczna dla rzeczowników rodzaju męskoosobowego, np.: spotkanie z nowym zwierzchnikiem, Moniką Kowalską.

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

Relacje znaczeniowe

	synonimy:	przełożony
	antonimy:	podwładny

Połączenia

bezpośredni zwierzchnik
decyzja, polecenie zwierzchnika

Cytaty

	Jeżeli zwerbowanie kogokolwiek wymagało zgody zwierzchnika o dwa stanowiska wyżej, to decyzja o zamordowaniu księdza musiała zapaść na szczeblu co najmniej ministra spraw wewnętrznych. źródło: NKJP: Włodzimierz Knap: Kto kazał zabić ks. Jerzego?, Dziennik Polski, 2002-12-10
	Kierownik ochranianego obiektu, czyli bezpośredni zwierzchnik pana Tomasza twierdzi, że ten od początku nie sprawdził się w pracy. źródło: NKJP: (MST): Ofiara mobbingu?, Gazeta Krakowska, 2004-12-20
	Teraz emocje już nieco opadły, choć policjanci w dalszym ciągu krytykują, oczywiście po cichu, decyzję zwierzchnika. źródło: NKJP: (pw): Policjanci stołują się w komendzie, Gazeta Krakowska, 2003-10-21
	O uczestnictwie w kursie najczęściej nie decyduje jednak sam żołnierz, lecz jego zwierzchnicy. źródło: NKJP: Tomasz Bieniek: Rozterki poborowych, Gazeta Wrocławska, 2001-05-28
	We wrześniu 2006 r. łódzki sąd przyznał 8 tys. zł odszkodowania za naruszenie dóbr osobistych oraz 1,4 tys. zł za przepracowane nadgodziny byłemu przedstawicielowi handlowemu, który zwierzchnikom wytoczył proces o mobbing. źródło: NKJP: Mobbing częściej w sądach, Praca i Zdrowie, 2008-06-29

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zwierzchnik	zwierzchnicy	ndepr
M.	zwierzchnik	zwierzchniki	depr
D.	zwierzchnika	zwierzchników
C.	zwierzchnikowi	zwierzchnikom
B.	zwierzchnika	zwierzchników
N.	zwierzchnikiem	zwierzchnikami
Ms.	zwierzchniku	zwierzchnikach
W.	zwierzchniku	zwierzchnicy	ndepr
W.	zwierzchniku	zwierzchniki	depr

Składnia

	+	zwierzchnik	+	(KOGO)
	+	zwierzchnik	+	(CZYJ)

Pochodzenie

Od: zwierzchni; zob. wierzch