-
1.b
książk. właściwy dla kogoś, kto charakteryzuje się radosnym usposobieniem, życzliwym stosunkiem do ludzi oraz bardzo swobodnym poczuciem humoru -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- jowialny humor, wygląd, wyraz (twarzy); jowialna twarz; jowialne usposobienie
-
Jego snobizm i nieco udawana jowialna dobroduszność były tylko maską.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet : wybór z pamięci 90-latka, 2004
Mimo jowialnego usposobienia, redakcyjnego gwaru, kolegów bywał samotny, bo przyjaźń to nie tylko wspólnota interesów czy organizowanie wspinaczki dla kariery.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
MacCormick i ja musieliśmy pokazać się na balkonie i przemówić kilka słów do tłumu wśród jowialnych okrzyków „Hoch, Hoch”.
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Wolne miasto, 2002
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. jowialny
jowialny
jowialny
jowialne
jowialna
D. jowialnego
jowialnego
jowialnego
jowialnego
jowialnej
C. jowialnemu
jowialnemu
jowialnemu
jowialnemu
jowialnej
B. jowialnego
jowialnego
jowialny
jowialne
jowialną
N. jowialnym
jowialnym
jowialnym
jowialnym
jowialną
Ms. jowialnym
jowialnym
jowialnym
jowialnym
jowialnej
W. jowialny
jowialny
jowialny
jowialne
jowialna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. jowialni
jowialni
jowialne
jowialne
D. jowialnych
jowialnych
jowialnych
jowialnych
C. jowialnym
jowialnym
jowialnym
jowialnym
B. jowialnych
jowialnych
jowialnych
jowialne
N. jowialnymi
jowialnymi
jowialnymi
jowialnymi
Ms. jowialnych
jowialnych
jowialnych
jowialnych
W. jowialni
jowialni
jowialne
jowialne
-
fr. jovial
niem. jovial
z wł. gioviale 'charakteryzujący się dobrodusznością z powodu urodzenia się pod dobrym wpływem planety Jowisz'