tłumić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. emocje

  • 2.

    książk.  opanowywać reakcje związane z jakimś wydarzeniem lub stanem uczuć i starać się nie okazać ich na zewnątrz
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

  • synonimy:  dławić
    dusić
    zduszać
    • tłumić emocje, uczucia; gniew, irytację, łzy, płacz, szloch, złość; radość, śmiech, wesołość, westchnienie, wzruszenie
  • Krystyna przygryzła wargę, tłumiąc śmiech.

    źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001

    - Straszny widok - dodała tłumiąc łzy pielęgniarka, która opatrywała swojego męża.

    źródło: NKJP: Robert Radczak: Błąd ludzi?, Gazeta Wrocławska, 2001-07-17

    Nigdy nie tłumi emocji, a jeśli jest spokojny, to nie dlatego, że skrywa gniew w duszy i panuje nad sobą, ale dlatego, że akurat nie czuje gniewu.

    źródło: NKJP: Roman Godlewski: Refleksje o moralności, Akant, 2010-03

    Możesz tłumić uczucia, które Ci towarzyszą, i marginalizować ich znaczenie. Prowadzi to jednak do rezygnacji z działań, które być może powinnaś podjąć.

    źródło: NKJP: Sylwester Kowalski: Elementarz kobiety bezpiecznej, 2008

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. tłumię
    tłumimy
    2 os. tłumisz
    tłumicie
    3 os. tłumi
    tłumią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. tłumiłem
    +(e)m tłumił
    tłumiłam
    +(e)m tłumiła
    tłumiłom
    +(e)m tłumiło
    tłumiliśmy
    +(e)śmy tłumili
    tłumiłyśmy
    +(e)śmy tłumiły
    2 os. tłumiłeś
    +(e)ś tłumił
    tłumiłaś
    +(e)ś tłumiła
    tłumiłoś
    +(e)ś tłumiło
    tłumiliście
    +(e)ście tłumili
    tłumiłyście
    +(e)ście tłumiły
    3 os. tłumił
    tłumiła
    tłumiło
    tłumili
    tłumiły

    bezosobnik: tłumiono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę tłumił
    będę tłumić
    będę tłumiła
    będę tłumić
    będę tłumiło
    będę tłumić
    będziemy tłumili
    będziemy tłumić
    będziemy tłumiły
    będziemy tłumić
    2 os. będziesz tłumił
    będziesz tłumić
    będziesz tłumiła
    będziesz tłumić
    będziesz tłumiło
    będziesz tłumić
    będziecie tłumili
    będziecie tłumić
    będziecie tłumiły
    będziecie tłumić
    3 os. będzie tłumił
    będzie tłumić
    będzie tłumiła
    będzie tłumić
    będzie tłumiło
    będzie tłumić
    będą tłumili
    będą tłumić
    będą tłumiły
    będą tłumić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. tłummy
    2 os. tłum
    tłumcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. tłumiłbym
    bym tłumił
    tłumiłabym
    bym tłumiła
    tłumiłobym
    bym tłumiło
    tłumilibyśmy
    byśmy tłumili
    tłumiłybyśmy
    byśmy tłumiły
    2 os. tłumiłbyś
    byś tłumił
    tłumiłabyś
    byś tłumiła
    tłumiłobyś
    byś tłumiło
    tłumilibyście
    byście tłumili
    tłumiłybyście
    byście tłumiły
    3 os. tłumiłby
    by tłumił
    tłumiłaby
    by tłumiła
    tłumiłoby
    by tłumiło
    tłumiliby
    by tłumili
    tłumiłyby
    by tłumiły

    bezosobnik: tłumiono by

    bezokolicznik: tłumić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: tłumiąc

    gerundium: tłumienie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: tłumiący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: tłumiony

    odpowiednik aspektowy: stłumić

  • bez ograniczeń + tłumić +
    CO
  • Brak pewnej etymologii. Wyraz jest wyprowadzany albo od rzeczownika tłum (zob.), z pierwotnym znaczeniem ‘powodować ciżbę, ścisk, ściskać, zgniatać, albo od pie. *tel- / *tol- / *tl̥- 'być cichym, spokojnym' rozszerzonego przyrostkiem *-m- (rozwój znaczenia: 'uspokajać, głuszyć, zagłuszać’ >‘zagłuszać przez przygniatanie, przyciskanie’ > ‘przyciskać, ściskać, zgniatać’).