-
1.
powiedzieć coś, krzycząc -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
synonimy: wykrzyknąć
-
- wykrzyczeć prawdę; pytanie, słowa, zaklęcie
- wykrzyczeć do ludzi; do kamery, do mikrofonu
- wykrzyczeć przez telefon
- wykrzyczeć w twarz; w złości
- wykrzyczeć z radości; ze sceny
- wykrzyczeć głośno
-
Na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej zaśpiewa Laurie Anderson, a zawrzeszczą Wrzeszczący Faceci. Ten głośny chór z Finlandii wykrzyczy m.in. polskie „Sto lat”.
źródło: NKJP: Bartłomiej Knapik: Koncerty między remontami, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-01-07
Chciała odebrać jej Mariana, wykrzyczeć, że nie ma prawa żądać tak wiele.
źródło: NKJP: Elżbieta Południakowa, Nie pytałam go o nic..., Wieczór Wybrzeża, 2011
- Mamy rekord świata! - wykrzyczał do mikrofonu Zenon Pustelnik.
źródło: NKJP: Danuta Pawlicka: Tortowy rekord, Gazeta Poznańska, 2003-04-07
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wykrzyczę
wykrzyczymy
2 os. wykrzyczysz
wykrzyczycie
3 os. wykrzyczy
wykrzyczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wykrzyczałem
+(e)m wykrzyczał
wykrzyczałam
+(e)m wykrzyczała
wykrzyczałom
+(e)m wykrzyczało
wykrzyczeliśmy
+(e)śmy wykrzyczeli
wykrzyczałyśmy
+(e)śmy wykrzyczały
2 os. wykrzyczałeś
+(e)ś wykrzyczał
wykrzyczałaś
+(e)ś wykrzyczała
wykrzyczałoś
+(e)ś wykrzyczało
wykrzyczeliście
+(e)ście wykrzyczeli
wykrzyczałyście
+(e)ście wykrzyczały
3 os. wykrzyczał
wykrzyczała
wykrzyczało
wykrzyczeli
wykrzyczały
bezosobnik: wykrzyczano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wykrzyczmy
2 os. wykrzycz
wykrzyczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wykrzyczałbym
bym wykrzyczał
wykrzyczałabym
bym wykrzyczała
wykrzyczałobym
bym wykrzyczało
wykrzyczelibyśmy
byśmy wykrzyczeli
wykrzyczałybyśmy
byśmy wykrzyczały
2 os. wykrzyczałbyś
byś wykrzyczał
wykrzyczałabyś
byś wykrzyczała
wykrzyczałobyś
byś wykrzyczało
wykrzyczelibyście
byście wykrzyczeli
wykrzyczałybyście
byście wykrzyczały
3 os. wykrzyczałby
by wykrzyczał
wykrzyczałaby
by wykrzyczała
wykrzyczałoby
by wykrzyczało
wykrzyczeliby
by wykrzyczeli
wykrzyczałyby
by wykrzyczały
bezosobnik: wykrzyczano by
bezokolicznik: wykrzyczeć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykrzyczawszy
gerundium: wykrzyczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wykrzyczenie
wykrzyczenia
D. wykrzyczenia
wykrzyczeń
C. wykrzyczeniu
wykrzyczeniom
B. wykrzyczenie
wykrzyczenia
N. wykrzyczeniem
wykrzyczeniami
Ms. wykrzyczeniu
wykrzyczeniach
W. wykrzyczenie
wykrzyczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: wykrzyczany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wykrzyczany
wykrzyczany
wykrzyczany
wykrzyczane
wykrzyczana
D. wykrzyczanego
wykrzyczanego
wykrzyczanego
wykrzyczanego
wykrzyczanej
C. wykrzyczanemu
wykrzyczanemu
wykrzyczanemu
wykrzyczanemu
wykrzyczanej
B. wykrzyczanego
wykrzyczanego
wykrzyczany
wykrzyczane
wykrzyczaną
N. wykrzyczanym
wykrzyczanym
wykrzyczanym
wykrzyczanym
wykrzyczaną
Ms. wykrzyczanym
wykrzyczanym
wykrzyczanym
wykrzyczanym
wykrzyczanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wykrzyczani
wykrzyczani
wykrzyczane
wykrzyczane
D. wykrzyczanych
wykrzyczanych
wykrzyczanych
wykrzyczanych
C. wykrzyczanym
wykrzyczanym
wykrzyczanym
wykrzyczanym
B. wykrzyczanych
wykrzyczanych
wykrzyczanych
wykrzyczane
N. wykrzyczanymi
wykrzyczanymi
wykrzyczanymi
wykrzyczanymi
Ms. wykrzyczanych
wykrzyczanych
wykrzyczanych
wykrzyczanych
odpowiednik aspektowy: wykrzykiwać
-
+ wykrzyczeć + CO
+ wykrzyczeć + że ZDANIE
+ wykrzyczeć + MOWA WPROST -
-
+ wykrzyczeć + CO
+ wykrzyczeć + że ZDANIE
+ wykrzyczeć + MOWA WPROST