wykoleić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sprawić, że ktoś zaczyna postępować niemoralnie, porzucając dotychczasowe uczciwe życie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Obu Prezesów władza nęciła, obu Prezesów władza wykoleiła.

źródło: NKJP: Internet

Co nas wykoleiło, to te potworne sny o potędze, potędze dominacji i panowaniu nad innymi.

źródło: NKJP: Henryk Skolimowski: Wyzwolenie człowieka a myślenie buddyjskie, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 2006-06-01

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykoleiłem +(e)m wykoleił	wykoleiłam +(e)m wykoleiła	wykoleiłom +(e)m wykoleiło	wykoleiliśmy +(e)śmy wykoleili	wykoleiłyśmy +(e)śmy wykoleiły
2 os.	wykoleiłeś +(e)ś wykoleił	wykoleiłaś +(e)ś wykoleiła	wykoleiłoś +(e)ś wykoleiło	wykoleiliście +(e)ście wykoleili	wykoleiłyście +(e)ście wykoleiły
3 os.	wykoleił	wykoleiła	wykoleiło	wykoleili	wykoleiły

bezosobnik: wykolejono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykolejmy
2 os.	wykolej	wykolejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykoleiłbym bym wykoleił	wykoleiłabym bym wykoleiła	wykoleiłobym bym wykoleiło	wykoleilibyśmy byśmy wykoleili	wykoleiłybyśmy byśmy wykoleiły
2 os.	wykoleiłbyś byś wykoleił	wykoleiłabyś byś wykoleiła	wykoleiłobyś byś wykoleiło	wykoleilibyście byście wykoleili	wykoleiłybyście byście wykoleiły
3 os.	wykoleiłby by wykoleił	wykoleiłaby by wykoleiła	wykoleiłoby by wykoleiło	wykoleiliby by wykoleili	wykoleiłyby by wykoleiły

bezosobnik: wykolejono by

bezokolicznik: wykoleić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykoleiwszy

gerundium: wykolejenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wykolejony

odpowiednik aspektowy: wykolejać

+

wykoleić

+

KOGO