instruować - Wielki słownik języka polskiego PAN

informować kogoś, jak wykonywać jakąś czynność, uprawiać jakąś działalność lub postępować w danej sytuacji

[instru-ować] lub [îstru-ować]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	W trakcie pobytu w placówce zdrowia, kobiety są ściśle instruowane o sposobach i konieczności karmienia piersią. źródło: NKJP: Dziennik Łódzki, 2002-08-01
	[...] co pół roku w straży przeprowadza się szkolenia, podczas których funkcjonariusze są instruowani, że podpisany przez ukaraną osobę mandat może anulować tylko sąd grodzki. źródło: NKJP: Renata Grochal: Słabe dowody, Gazeta Wrocławska, 2003-08-08
	— Każdy, kto zauważa błędy na swojej karcie, musi sam zadbać o to, żeby kasa chorych wydrukowała mu nową. Instruujemy takiego pacjenta, żeby pojechał do siedziby kasy na ul. Damrota i się tym zajął. źródło: NKJP: Joanna Karweta: Karty do reklamacji, Dziennik Zachodni, 2002-07-31
	Zadba też o punkt informacyjny wyposażony w materiały instruujące, jak zostać komandosem. źródło: NKJP: Wojsko kusi: Dziennik Polski, 2008-08-02
	- Panowie, uśmiech - wołał. - Jak ktoś ma dziurę w zębie, to niech zalepi sobie woskiem. Ale zęby trzeba pokazać. A teraz proszę ukłonić się paniom - instruował ich cały czas. źródło: NKJP: Oto mister, Wieczór Wybrzeża, 2001-02-19

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	instruowałem +(e)m instruował	instruowałam +(e)m instruowała	instruowałom +(e)m instruowało	instruowaliśmy +(e)śmy instruowali	instruowałyśmy +(e)śmy instruowały
2 os.	instruowałeś +(e)ś instruował	instruowałaś +(e)ś instruowała	instruowałoś +(e)ś instruowało	instruowaliście +(e)ście instruowali	instruowałyście +(e)ście instruowały
3 os.	instruował	instruowała	instruowało	instruowali	instruowały

bezosobnik: instruowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę instruował będę instruować	będę instruowała będę instruować	będę instruowało będę instruować	będziemy instruowali będziemy instruować	będziemy instruowały będziemy instruować
2 os.	będziesz instruował będziesz instruować	będziesz instruowała będziesz instruować	będziesz instruowało będziesz instruować	będziecie instruowali będziecie instruować	będziecie instruowały będziecie instruować
3 os.	będzie instruował będzie instruować	będzie instruowała będzie instruować	będzie instruowało będzie instruować	będą instruowali będą instruować	będą instruowały będą instruować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		instruujmy
2 os.	instruuj	instruujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	instruowałbym bym instruował	instruowałabym bym instruowała	instruowałobym bym instruowało	instruowalibyśmy byśmy instruowali	instruowałybyśmy byśmy instruowały
2 os.	instruowałbyś byś instruował	instruowałabyś byś instruowała	instruowałobyś byś instruowało	instruowalibyście byście instruowali	instruowałybyście byście instruowały
3 os.	instruowałby by instruował	instruowałaby by instruowała	instruowałoby by instruowało	instruowaliby by instruowali	instruowałyby by instruowały

bezosobnik: instruowano by

bezokolicznik: instruować

imiesłów przysłówkowy współczesny: instruując

gerundium: instruowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: instruujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: instruowany

odpowiednik aspektowy: poinstruować

+	instruować	+	KOGO + (o CZYM)
+	instruować	+	KOGO + że ZDANIE \| żeby ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
+	instruować	+	(KOGO) + MOWA WPROST

łac. instruere 'badać, szykować, wyposażać'