ocienić

  • książk.  spowodować, że coś znalazło się w cieniu - ciemnym odbiciu oświetlonego przedmiotu
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    kolory i światło

    • ocienić oczy, twarz; bulwar, dom, plac, ulicę; jakieś miejsce
    • ocienić drzewami, palmami, werandą
  • Ocienione starymi lipami aleje prowadziły aż do stawu, aż do kapliczki, w której co niedziela odprawiał mszę przyjezdny ksiądz.

    źródło: NKJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996

    Niskie ogrodzenie otaczało parterowy domek z ocienioną werandą oraz resztę budynków gospodarskich.

    źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957

    [...] należy tak przynajmniej posadzić drzewko, ażeby ze wskazanej strony znajdowała się odpowiednia gałąź, która by ocieniła sobą podstawę korony.

    źródło: Prace Komisji Nauk Rolniczych i Komisji Nauk Leśnych, 1950 (books.google.pl)

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ocienię
    ocienimy
    2 os. ocienisz
    ocienicie
    3 os. ocieni
    ocienią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ocieniłem
    +(e)m ocienił
    ocieniłam
    +(e)m ocieniła
    ocieniłom
    +(e)m ocieniło
    ocieniliśmy
    +(e)śmy ocienili
    ocieniłyśmy
    +(e)śmy ocieniły
    2 os. ocieniłeś
    +(e)ś ocienił
    ocieniłaś
    +(e)ś ocieniła
    ocieniłoś
    +(e)ś ocieniło
    ocieniliście
    +(e)ście ocienili
    ocieniłyście
    +(e)ście ocieniły
    3 os. ocienił
    ocieniła
    ocieniło
    ocienili
    ocieniły

    bezosobnik: ocieniono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ocieńmy
    2 os. ocień
    ocieńcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ocieniłbym
    bym ocienił
    ocieniłabym
    bym ocieniła
    ocieniłobym
    bym ocieniło
    ocienilibyśmy
    byśmy ocienili
    ocieniłybyśmy
    byśmy ocieniły
    2 os. ocieniłbyś
    byś ocienił
    ocieniłabyś
    byś ocieniła
    ocieniłobyś
    byś ocieniło
    ocienilibyście
    byście ocienili
    ocieniłybyście
    byście ocieniły
    3 os. ocieniłby
    by ocienił
    ocieniłaby
    by ocieniła
    ocieniłoby
    by ocieniło
    ocieniliby
    by ocienili
    ocieniłyby
    by ocieniły

    bezosobnik: ocieniono by

    bezokolicznik: ocienić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: ocieniwszy

    gerundium: ocienienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: ocieniony

    odpowiednik aspektowy: ocieniać

    Inne uwagi

    Zwykle imb

  • bez ograniczeń + ocienić +
    CO + (CZYM)
  • Zob. cień

CHRONOLOGIZACJA:
1772, Michał Abraham Trotz, S. Nałęcz-Moszczeński, Zupełny niemiecki i polski mownik, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 13.04.2023