gromadny - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

taki, w którym uczestniczy albo którego zakresem jest objęta duża grupa osób, zwierząt lub jakichś obiektów

KATEGORIE FIZYCZNE

Ilość, liczby i liczenie

ogólne określenia ilości

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

gromadny odlot; protest, sprzeciw; gromadna modlitwa, pielgrzymka, wędrówka, gromadne przybycie, występowanie

	Manifestacja, choć gromadna i głośna, przebiegła bez ekscesów, ale nie była wcześniej zgodnie z przepisami zgłoszona. źródło: NKJP: Nie buszować po Iraku!, Gazeta Krakowska, 2003-03-21
	[...] nawoływali chłopów do gromadnego, zdecydowanego poparcia [...] ważnego dla przyszłości referendum. źródło: NKJP: Zdzisław Smektała: Jazz dla mass, Gazeta Wrocławska, 2003-03-04
	Musiałem odpierać [...] gromadne ataki moich rówieśników nieraz dwa, trzy razy w ciągu jednego wieczoru, wracałem do domu zdyszany, podrapany i brudny, ale przecież zdrowy i cały! źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985
	W ubiegłym roku na przełomie maja i czerwca najbardziej medialny atak krocionogi przypuściły na Górę Piasku. Gromadne wędrówki tych stawonogów, zdecydowanych jaroszy, leżą w ich naturze źródło: NKJP: Piotr Grzegorzek: Czekając na krocionogi, Co Tydzień Jaworzno, 2004-03-18
	Chodzi tu o gromadne występowanie w toponomastyce pewnych przyrostków. źródło: Zygmunt Brocki: Nazwy statków a językoznawstwo, Poradnik Językowy, 1965 (poradnik-jezykowy.uw.edu.pl)

część mowy: przymiotnik

Stopień równy