kolektywny - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. polegający na działaniu w zespole i dążeniu do wspólnego celu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

zespołowy

kolektywny charakter, wysiłek; kolektywna akcja, decyzja, gra, obrona, praca; mądrość, pamięć, odpowiedzialność; władza, własność; organizacja; kolektywne działanie, przedsięwzięcie; kierownictwo, zarządzanie

	Naszym atutem jest gra kolektywna. Piłkarze dobrze rozumieją się na boisku, walczą, grają z zaangażowaniem. źródło: NKJP: (pas): Zmiana na lepsze, Express Ilustrowany, 2002-11-16
	Irańczyków cechuje poczucie własnej wyjątkowości nie tylko w sferze indywidualnej. Choć często wewnętrznie skłóceni i niezdolni do kolektywnego działania, w konfrontacji ze światem zewnętrznym nagle zaczynają okazywać zadziwiającą zgodność poglądów i solidarność. źródło: NKJP:
	Nie nadaję się zupełnie do kolektywnego sposobu życia. Działa to na mnie deprymująco. źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957
	W takiej sytuacji odstąpiono na razie od możliwie jak najszybszego wcielenia w życie pięknej idei kolektywnego gospodarowania. źródło: NKJP: Stanisław Berenda-Czajkowski: Dni grozy i łez, 2001

część mowy: przymiotnik

Stopień równy