-
jęz.
lit.
bezpośredni i podniosły zwrot do osoby, bóstwa, idei lub przedmiotu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
-
- apostrofa do Boga, do losu
-
|
Prostota formalna dotyczy też gromadzenia form bliskoznacznych np.: „działa bez przerwy, 24 godziny na dobę”, błędnego stosowania równoważników w funkcji zdań oznajmujących, a także upoważniających do bezpośredniości licznych apostrof, służących konstruowaniu dobrotliwej i przyjaznej postawy nadawcy.
źródło: NKJP: Ewa Szczęsna: Poetyka reklamy, 2001
|
|
[...] pełno w jego książce scen i dialogów rodem ze współczesnej powieści obyczajowo-przygodowej, pełno rozmyślań, autokomentarzy, apostrof do Boga, losu i ludzi [...].
źródło: NKJP: Helena Zaworska: Papillon: ucieczka z Wysp Zbawienia, Gazeta Wyborcza, 1994-03-23
|
|
Po apostrofie rozpoczynającej główną część dedykacji, zamiast oczekiwanych pochwał adresatki i wyliczenia pozytywnych cech jej charakteru, następuje opis szpetnego wyglądu zewnętrznego bohaterki, który jest rzekomo rezultatem złośliwych plotek zazdrosnych osób.
źródło: NKJP: Anna Warda: Z obserwacji nad dedykacjami mecenasowskimi w osiemnastowiecznej Rosji, 2000
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
apostrofa
|
apostrofy
|
|
| D. |
apostrofy
|
apostrof
|
|
|
|
| C. |
apostrofie
|
apostrofom
|
|
| B. |
apostrofę
|
apostrofy
|
|
| N. |
apostrofą
|
apostrofami
|
|
| Ms. |
apostrofie
|
apostrofach
|
|
| W. |
apostrofo
|
apostrofy
|
|
-
|
+ |
apostrofa |
+ |
|
-
gr.
apostrophḗ
'(pozorne) odwrócenie się (od słuchaczy), aby zwrócić się do kogo innego, zwłaszcza do osoby zmarłej'
CHRONOLOGIZACJA:
1645,
KorBa
Data ostatniej modyfikacji: 01.06.2021