bezręki - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

taki, który nie ma ręki lub rąk

Noty o użyciu

Używane często w znaczeniu 'człowiek bezręki'.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

Połączenia

beznogi i bezręki

Cytaty

Chłopiec czuje się dobrze; jego palce w doszytej kończynie odzyskały już częściowo czucie. [...] Na razie ze szpitala, zamiast bezrękiego inwalidy, wychodzi chłopiec zdrowy i sprawny.

źródło: NKJP: Wielkie szczęście w wielkim nieszczęściu, Dziennik Polski, 2000-08-24

Nigdy nie odtworzysz bezrękiemu rąk, zawsze będzie musiał się czymś wspomagać w codziennych czynnościach.

źródło: NKJP: Internet

Rówieśników w okularach traktowano po trosze jak beznogich lub bezrękich, przy czym okularowe kalectwo raczej nie budziło współczucia.

źródło: NKJP: Okulary, Dziennik Polski, 2002-10-05

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	bezręki	bezręki	bezręki	bezrękie	bezręka
D.	bezrękiego	bezrękiego	bezrękiego	bezrękiego	bezrękiej
C.	bezrękiemu	bezrękiemu	bezrękiemu	bezrękiemu	bezrękiej
B.	bezrękiego	bezrękiego	bezręki	bezrękie	bezręką
N.	bezrękim	bezrękim	bezrękim	bezrękim	bezręką
Ms.	bezrękim	bezrękim	bezrękim	bezrękim	bezrękiej
W.	bezręki	bezręki	bezręki	bezrękie	bezręka

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	bezręcy	bezręcy	bezrękie	bezrękie
D.	bezrękich	bezrękich	bezrękich	bezrękich
C.	bezrękim	bezrękim	bezrękim	bezrękim
B.	bezrękich	bezrękich	bezrękich	bezrękie
N.	bezrękimi	bezrękimi	bezrękimi	bezrękimi
Ms.	bezrękich	bezrękich	bezrękich	bezrękich
W.	bezręcy	bezręcy	bezrękie	bezrękie

Pochodzenie

Zob. ręka