eksterminować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. usuwać zwierzęta i stworzenia uznawane za szkodniki

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

Problemem nie jest to, że pestycydy bezpośrednio trują ptaki, lecz to, że eksterminują owady, które są dla ptaków źródłem pożywienia.

źródło: Internet: ziemianarozdrozu.pl

Pollack musi spenetrować ciemne korytarze i tunele, eksterminując zabójcze insekty.

źródło: NKJP: as: Zapomniany gatunek, Trybuna Śląska, 2004-04-29

A jeżeli zapadnie uchwała, że te zwierzęta należy eksterminować?

źródło: NKJP: Sprawozdanie z 28. posiedzenia Senatu RP

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	eksterminowałem +(e)m eksterminował	eksterminowałam +(e)m eksterminowała	eksterminowałom +(e)m eksterminowało	eksterminowaliśmy +(e)śmy eksterminowali	eksterminowałyśmy +(e)śmy eksterminowały
2 os.	eksterminowałeś +(e)ś eksterminował	eksterminowałaś +(e)ś eksterminowała	eksterminowałoś +(e)ś eksterminowało	eksterminowaliście +(e)ście eksterminowali	eksterminowałyście +(e)ście eksterminowały
3 os.	eksterminował	eksterminowała	eksterminowało	eksterminowali	eksterminowały

bezosobnik: eksterminowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę eksterminował będę eksterminować	będę eksterminowała będę eksterminować	będę eksterminowało będę eksterminować	będziemy eksterminowali będziemy eksterminować	będziemy eksterminowały będziemy eksterminować
2 os.	będziesz eksterminował będziesz eksterminować	będziesz eksterminowała będziesz eksterminować	będziesz eksterminowało będziesz eksterminować	będziecie eksterminowali będziecie eksterminować	będziecie eksterminowały będziecie eksterminować
3 os.	będzie eksterminował będzie eksterminować	będzie eksterminowała będzie eksterminować	będzie eksterminowało będzie eksterminować	będą eksterminowali będą eksterminować	będą eksterminowały będą eksterminować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		eksterminujmy
2 os.	eksterminuj	eksterminujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	eksterminowałbym bym eksterminował	eksterminowałabym bym eksterminowała	eksterminowałobym bym eksterminowało	eksterminowalibyśmy byśmy eksterminowali	eksterminowałybyśmy byśmy eksterminowały
2 os.	eksterminowałbyś byś eksterminował	eksterminowałabyś byś eksterminowała	eksterminowałobyś byś eksterminowało	eksterminowalibyście byście eksterminowali	eksterminowałybyście byście eksterminowały
3 os.	eksterminowałby by eksterminował	eksterminowałaby by eksterminowała	eksterminowałoby by eksterminowało	eksterminowaliby by eksterminowali	eksterminowałyby by eksterminowały

bezosobnik: eksterminowano by

bezokolicznik: eksterminować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

eksterminując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

eksterminowawszy

gerundium: eksterminowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: eksterminujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: eksterminowany

+

eksterminować

+

CO